 |
| Cinema Fiesta, eind jaren ’50. (Collectie Jean-Marie Cuypers.) |
IN ‘De geschiedenis van
de Oostendse cinema’s’ (*) staat ook een en ander over die van Bredene. Cinema Mondial,
aan de Nukkerstraat van ‘t Sas, is een initiatief van het echtpaar Cuypers-Bultynck.
Op 24 november 1945 openen die twee de bioscoop in de zaal die het huisnummer 70 draagt. De vlakke zaal heeft geen
balkon en is gevuld met houten klapstoelen. Het wordt een populaire wijkcinema.
Er worden vertoningen gegeven op zater-, zon- en maandag. Later ook op
woensdag. Vlak naast de cinema houdt de schoonzus van Cuypers een bekend spekkenwinkeltje open en tijdens de
pauzes gaat die Geraldine steevast met haar mandje snoepgoed rond. De zaal
draait zo goed dat Cuypers de smaak te pakken krijgt. In Sleidinge en Eernegem neemt hij zalen over. Later doet hij dat ook met cinema Opex.
In 1958 wordt de zaal heringericht: schuine
vloer, pluchen zetels, kunststoffen muurbekleding, cinemascope. Maar de televisie doet zijn
vernietigende werk en de hoogtijdagen van de cinema zijn voorbij. In
1966 wordt de Mondial gesloten.
Intussen had Bredene er nog zalen bij
gekregen. Maar daarover is de informatie in het boek beperkt, zeer beperkt. Aan de Driftweg
in Bredene-Duinen opende de familie G. Jonckheere-Decouter de cinema Fiesta. Dank zij Geuvens & Benoit weten
we dat dit gebeurde op 28 juni 1957. Wanneer die cinema weer sluit, vermelden
ze helaas niet. Wel lezen we dat uit het cinemapuin de residentie Seasands I verrijst. Ook de Bio Rio staat in dat boek vermeld, maar
zonder verdere gegevens. En dan is er nog een merkwaardig zinnetje dat
ons leert dat er in Bredene-Duinen nóg een cinema was: ‘(…) en [er was] ook nog een cinema naast de zaal Tijl’. Daar herinner
ik me nu eens niets meer van! In de Duinenstraat? Naast de Tijl? Een cinema?
Ik schrijf dit stuk in 2013. Vier jaar later kom ik in contact met Robert
Pyck die ooit actief geweest is in de cinemawereld van Bredene. Hij weet me
meer te vertellen over de cinema in de Duinenstraat. Meer erover
vindt u in het tweede deel over de de cinema's van Bredene en dat staat hier⇲.
(*)
Geuvens & Benoit, De wonderlijke wereld van pluche & pellicule. De
geschiedenis van de Oostendse cinema’s. 383 bladzijden. 2010.
[Deze post dateert van 2013. In 2024 redigeer ik het stuk opnieuw, ten behoeve van de FB-groep Bredene Retro.]
Op 20 april 1962 ben ik geboren, en in mijn kindertijd heb ik nog met mijn school (Europaschool) de cinema Mondial uit de Nukkerstraat bezocht en een voorstelling van Bambi gezien! Vandaag woon ik nog steeds in de Nukkerstraat en als ik de cinema of het spekkewinkeltje passeer moet ik er nog steeds aan denken...
BeantwoordenVerwijderenEr zijn nog opmerkingen binnengekomen, maar dan telkens van mensen die blijkbaar technische moeilijkheden ondervinden om ze rechtstreeks aan de blog toe te voegen; generatiegenoten die, net zoals ikzelf, niet erg vlot met de computerwereld omgaan.
BeantwoordenVerwijderenJacques Deschacht: ‘Mijn grootouders woonden naast schrijnwerkerij Ballière, achter de Europaschool. Ik moet zo'n jaar vijf of zes geweest toen, toen mijn grootmoeder, me meenam naar de cinéma Mondial. Er speelde toen een film van Tarzan in 3D!
Het lijkt onwaarschijnlijk, maar ik heb dat naderhand opgezocht, en inderdaad in die periode werden films in stereo-beeld geprojecteerd. Een rood en een bruin beeld, die door een brilletje (carton + plastic) moesten worden bekeken. Hierdoor ontstond een soort 3D effect. Trouwens zoals naderhand ook de Vieuw-Master werkte...
Ivan Schamp: ‘Vanuit het verre verleden komt cinema Mondial weer naar voren. Zelf ben ik er nooit geweest, want naar die van 't Sas ... waw... Dat was zo’n beetje zoals die aan ’t einde van de Golfstraat van Bredene-Duinen. Dat werd ons toch wijs gemaakt door de ouders.
Voor wat de Bio-Rio betreft: ik denk dat die zaal alleen maar tijdens zomer uitgebaat werd.’
Willy Vanhooren: ‘In de Fiesta is er later een soort Brasserie geweest die ook uitgaf tot in de P.Benoitlaan. Ik denk dat Vansteenkiste, die ook Bredene Palace opengehouden heeft er de uitbater ervan was. Ik herinner mij ook vaag dat er in de Fiesta, na de cinemaperiode, een winkel was. Men moest bij elk aangekocht product een pons kaart meenemen naar de kassa.’