 |
Links staan telkens schrijvers die Nico Declercq meent te herkennen op het 1933-banket in Deerlijk. Rechts staan foto’s van die schrijvers die ik elders op ’t internet aantref. Wat denk je? Gaat ’t om dezelfde mensen? In wijzerzin, startend bovenaan links: Henriette Roland Holst, Arthur van Schendel, Marnix Gijsen, Jan Greshoff. |
ONLANGS vond ik hier⇲ op Wikipedia een indrukwekkende groepsfoto, getiteld: Dutch and Flemish authors banquet at Deerlijk in 1933 (Nederlands en Vlaams auteursbanket in Deerlijk, 1933). Die literaire gebeurtenis dateert, zegt het onderschrift, van 26 augustus '33. De foto is ‘memorable because it shows an entire generation of Dutch and Flemish writers in one frame’ (‘gedenkwaardig omdat het een hele generatie Nederlandse en Vlaamse schrijvers in één beeld laat zien.') Volgen onder meer de namen van Stijn Streuvels, Marnix Gijsen, Willem Elsschot, Jan Greshoff, Henriette Roland Holst, Arthur van Schendel… Een mens vraagt zich meteen af: wat doen al die literaire reuzen in Deerlijk? Is er een boekenbeurs? Nacht van de poëzie? Wordt er een standbeeld onthuld? Is 't een protest tegen boekverbrandingen in Duitsland? Hoe geraakt Henriette Roland Holst na dat etentje weer thuis? En Arthur van Schendel… die in Italië woont?
Volgt enig over en weer geschrijf met Deerlijkse heemkundigen van Dorp en Toren⇲. Nergens vinden ze een spoor van dat auteursbanket, wel is daar enkele maanden eerder (op 16 juni 1933) het feest van de Gezinsbond doorgegaan en wat de foto ons echt toont is het banket van die bond. Ik vat hun ontnuchterende bevindingen samen in Weer naar Deerlijk⇲.
Ik vraag nog een beetje door en kom te weten dat de auteur van de onware post op Wikipedia Nico Declercq⇲ (°1975) heet. Tot 2007 woont die mens in Deerlijk, nu is hij professor in Amerika⇲. Familiegeschiedenis is ’s mans hobby, blijkt ook uit zijn Facebookprofiel⇲ waarop hij melding maakt van een achtdelig (!) boekwerk over zijn geslacht: The Declergues of la Villa Ducal de Montblanc⇲. Het eerste deel ‘brengt nauwgezet de vroege geschiedenis van de familie Desclergues in kaart, traceert hun oorsprong en beschrijft hun heerschappij in Montblanc, van het Griekse tijdperk tot hun invloed in Tarragona (…) Dit deel legt de basis voor het begrijpen van de diepgaande erfenis van de familie Desclergues en hun blijvende impact.’
Diepgaand en blijvend! Enter Nico's overgrootvader, boer en vlashandelaar, die in 1933 in Deerlijk mee aan tafel schuift. Nico schuift ietwat met de datum, geeft dat banket een andere naam en laat een app met gezichtsherkenning over tafel gaan die schrijvers traceert waar er geen zijn. Uit het niets ontstaat alzo iets wat in de werkelijkheid niet bestaat, een relatie tussen de vlasmarchand en de elite van de Nederlandse letteren.
Volgt enig over en weer geschrijf met Deerlijkse heemkundigen van Dorp en Toren⇲. Nergens vinden ze een spoor van dat auteursbanket, wel is daar enkele maanden eerder (op 16 juni 1933) het feest van de Gezinsbond doorgegaan en wat de foto ons echt toont is het banket van die bond. Ik vat hun ontnuchterende bevindingen samen in Weer naar Deerlijk⇲.
Ik vraag nog een beetje door en kom te weten dat de auteur van de onware post op Wikipedia Nico Declercq⇲ (°1975) heet. Tot 2007 woont die mens in Deerlijk, nu is hij professor in Amerika⇲. Familiegeschiedenis is ’s mans hobby, blijkt ook uit zijn Facebookprofiel⇲ waarop hij melding maakt van een achtdelig (!) boekwerk over zijn geslacht: The Declergues of la Villa Ducal de Montblanc⇲. Het eerste deel ‘brengt nauwgezet de vroege geschiedenis van de familie Desclergues in kaart, traceert hun oorsprong en beschrijft hun heerschappij in Montblanc, van het Griekse tijdperk tot hun invloed in Tarragona (…) Dit deel legt de basis voor het begrijpen van de diepgaande erfenis van de familie Desclergues en hun blijvende impact.’
Diepgaand en blijvend! Enter Nico's overgrootvader, boer en vlashandelaar, die in 1933 in Deerlijk mee aan tafel schuift. Nico schuift ietwat met de datum, geeft dat banket een andere naam en laat een app met gezichtsherkenning over tafel gaan die schrijvers traceert waar er geen zijn. Uit het niets ontstaat alzo iets wat in de werkelijkheid niet bestaat, een relatie tussen de vlasmarchand en de elite van de Nederlandse letteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten