IK BEN VIJF en schrik me een hoedje wanneer ik voor 't eerst een haring zonder kop zie. Hoe is dat arme dier onthoofd? Ik vraag het aan vader, maar die zegt alleen: ‘Hoempa hoempa tarararara.’ In die tijd bestaat er blijkbaar al een rudimentaire voedselinspectie en er
passeren twee agenten die de haring willen meenemen. Ook tegen die twee zegt papa: ‘Hoempa hoempa tarararara.’ Mama begint ervan te wenen. Maar ’t vreemdst van al
is toch wel dit: en de haring weende mee!
Het verhaal is een proeve van West-Vlaams surrealisme, gebaseerd op het lied Haring zonder kop.
(°°) Wie meer wil weten over de paardenvisserij klikt hier↗︎. Maar de paardenvisserij van Van Loo was nauwelijks te vergelijken met de manier waarop die nu nog in Oostduinkerke beoefend wordt. Met het paard ging Eduard vissen voor de kust van Bredene, ter hoogte van het Duingat. De stal stond in de Duinenstraat, tussen de melkwinkel van Portier en de schoenmakerij van Fransje Vandevelde.
[In DLVuurtorenwachter dateert deze post van 2019. In 2024 redigeer ik hem opnieuw ten behoeve van de FB-groep Bredene Retro.]
2 opmerkingen:
Wardje Valoo met zijn zoete stem
Irmaatje (moeder) meoje schoane vasche groote gernoazen kopen !
Een gevestigde waarde, in de vismijn als losser en handelaar "leuren met vis" heb hem ook gekend en bezig gezien o.a. in den haring
Een reactie posten