maandag 8 september 2025

Horror op de Oostendse Oosteroever

 Tekening Jo Clauwaert


VOOR EEN SCHRIJVER heeft het nog weinig zin om bijvoorbeeld een horrorverhaal te produceren. Artificiële intelligentiesystemen doen zoiets in minder dan geen tijd. Vraag aan ChatGPT: Kunt u me een horrorverhaal leveren met twee protagonisten, De laatste Vuurtorenwachter en een escort. Hij redt haar van ‘het kwaad’ door erover te schrijven. Het verhaal dient zich in minder dan honderd woorden op Oostendse Oosteroever af te spelen. ChatGPT heeft daar geen minuut voor nodig: 
In de luxe nieuwbouwwijk Oostendse Oosteroever dwaalde de escort door duistere straten. Plots voelde ze de ijzige hand van ‘het kwaad’. Haar hart bonsde, haar ademhaling versnelde. De Laatste Vuurtorenwachter zag haar angst en pakte zijn pen. Hij begon te schrijven over haar angst, haar strijd, de duisternis die haar omringde. Terwijl hij schreef, vervaagde de duisternis. Dankzij zijn woorden kon de escort ontsnappen uit de greep van het kwaad. Schrijven had haar gered. 

(ChatGPT heeft in deze Oosteroever-reeks al beter gedaan, vind ik. Hieronder staat wat ik ervan maak)

Horror
om de brode
presenteert ze zich 
vanaf haar balkon op het twaalfde
aan de Baelskaai
iedereen kan haar zien staan
dat valt ook Bram Stoker op
auteur van Dracula 
en tweedeverblijver
die naar ’t strand aan ’t wandelen is
hij haast zich naar de lift
om de escort ervan te overtuigen
aan te pappen met de graaf
en held van zijn verhaal 
wat van haar een vampier zou maken 
ik kom tussenbeide 
om de escort te redden van het kwaad
en schrijf een bordje 
dat aan de liftdeur hangt
en waarop staat
lift exclusief voor ondoden
niet ernstig zich onthouden


OP ’T EINDE van 2020 ontwierp ik een nieuwe manier van schrijven. Horror is op die manier geschreven. Mij kwam het toen ook toe deze nieuwe manier een naam te geven, alsmede er de vereisten van in steen te beitelen: proza in de vorm van een vers, afgekort provovers (mv. provoverzen? de beoefenaar ervan: een provoversaal?) Dat provovers werd door mij geijkt in vier geboden. (1) het provovers is een drabble, het telt exact honderd woorden, titel niet inbegrepen; (2) de titel van het provovers bestaat uit één woord; (3) leestekens ontbreken, alsook kapitalen (behalve als het een eigennaam betreft); (4) de vorm van het provovers kenmerkt zich door lijnafbrekingen, dermate georganiseerd dat ze het lezen faciliteren. Visueel maken die lijnafbrekingen er een vrij vers van — een proza+ — dat de lezer kan savoureren als ware ’t eenvoudige poëzie van het soort dat een spreker gemakkelijk parlando ten gehore brengt. Bij uitgeverij De Lachende Visch verscheen in 2023  Gesprekken met Polleke, een verzameling van vijftig prozagedichten en vijftig dergelijke provoverzen. Zoals alle e-boeken van De Lachende Visch is ook Gesprekken met Polleke gratis. Mail erom (vermeld de titel en zeg of je ’t in pdf of epub wilt hebben): liefkemores@telenet.be.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten