 |
Irma Lava (°1904-†1993),
echtgenote van
Camiel Van Lysebettens,
bijgenaamd tante Moustache.
|
In mei 2016 mag ik in het Oostendse cultuurcentrum De Grote Post optreden. Niet één keer, maar drie opeenvolgende avonden. Telkens uitverkochte zaal! Dat volk komt daar wel niet voor mij, maar ze luisteren toch. En op ’t einde zingt heel die zaal Op de vismarkt ben ik geboren, een song die de aangespoelde conferencier Martin Heylen omschrijft als Oostends nationaal volkslied.
Sindsdien denk ik wel eens: Bredene, mijn thuisgemeente, heeft toch ook een cultuurcentrum, waarom mag ik daar nooit eens optreden? En na rijp overleg met mezelf concludeer ik dat 't komt doordat Bredene, in tegenstelling tot Oostende, niet zo'n volkslied heeft.
Het ligt nochtans voor ’t oprapen: Mijn tante van ’t Sas. U kunt tegenwerpen dat Mijn tante ook elders in Vlaanderen gezongen wordt, er zijn wel meer plekken die een sas hebben en waar dat straatlied aangeheven wordt, maar dat geldt niet minder voor Op de vismarkt hoor, ook dat hangt niet exclusief aan Oostende vast. ’t Is maar dat de Oostendenaars het zich toegeëigend hebben. Vandaar mijn warme oproep: Bredenaars, eigen u vanaf heden de liedtekst van Mijn tante van ’t Sas toe, leer de tekst van buiten en zing het te pas en te onpas, zing het op stijgers in de bouw, zing het op het voetbal, zing het op 't naaktstrand en op een bankje naast de Pit, zing het op trouwpartijen en begrafenissen. Voel u daarin gesteund door Arno die het lied al lang in zijn repertoire opgenomen heeft, we starten dus niet van nul.
En me tante van ’t Sas
Die hat e moestas
En je kost nie zien dat e rosten was
Ze waste dat spel met o-de-javel
Omda j’ nie zoe zien dat een rosten was.
Sta me toe van deze oproep gebruik te maken om u een tante van mijn vader te laten kennen die een mooie, verzorgde snor had en daarom in de familie gemeenzaam tante Moestache genoemd werd, terwijl ze eigenlijk Irma heette. Ze woonde helaas niet in Bredene, maar in Westkerke.
Flor Vandekerckhove
En nu iets helemaal anders.
Voor de nakende Vlaamse feestdag
is er dit gelegenheidsgedicht
is er dit gelegenheidsgedicht
6 opmerkingen:
goe gevonden je moet er maar opkomen !
William & Clara
Uiteraard zit "me tante van 't sas" al jaren in ons zangrepertoire van het bejaardencentrum J.Maescentrum. De aangespoelden residenten hebben zelfs geen blad meer nodig om de tekst te zingen en ...ze houden ook terecht geen blad meer voor de mond. En groot gelijk hebben ze !
Samen met hen steunen en respecteren we het miskend zorgpersoneel.
Ivan Schamp
Awel, das pas een goed idee ! Wij kennen het uit onze kindertijd en zullen her doorgeven aan de gasten.
Zingen geblazen !!! We weten dat Arno het in z’n repertoire heeft en duimen dat hij het nog lang mag zingen ❤️
Aha tante moustache! Ze ziet er goed uit! :-)
Ja, je ku nateurlik geliek en ee, mor ik en 't oltied hiird van Willy Lustenhouwer ols:
"Me tante van 't Sas,
Die aat e moestasj,
en iedereen peist dat e witten is.
Mo ze wast zie da spil,
met eau de javel,
imdaj nie zoe zien dat e rosten is."
'k Weet nie wien datter nu juust'is, 't was mor e ki zeggen, owo.
Groetjes.
Er bestaan veel variaties op het thema 'tante moustache'. Hierboven vermeldt iemand de variante van Willy Lustenhouwer, maar Arno zingt het nóg anders. Hoe gaan we dat oplossen? We kunnen een commissie bijeenroepen die de enige, ware tekst van het nationaal Bredene volkslied vastlegt in een document dat in alle Bredense brievenbussen terechtkomt. Maar we kunnen ook beslissen dat iedereen het lied gewoon op eigen manier zingt. Dat laatste vraagt minder tijd en kost minder geld, en past beter, vind ik, bij de anarchistische aard van de Bredenaars. Dat het dan klinkt als een kakofonie zal de pret niet drukken, integendeel, aldus De Laatste Vuurtorenwachter.
Een reactie posten