woensdag 18 juli 2012

De oude molen



In mijn kindertijd had het houten bouwsel al geen wieken meer, maar ik herinner me de toren wel. Voor me ligt een postkaart waarop hij — mét wieken — afgebeeld staat. Op de achterkant staat de naam van de uitgever: ‘Edit.: O. Poppe-Matthys, 242, rue des Dunes, Breedene s/Mer.’ Op die foto is het bouwwerk nog in goede doen, maar toch heet hij ook daar al De Oude MolenOp ’t net vind ik hier↗︎ een plek die alles over verdwenen molens verzamelt. Er volgt enig over en weer geschrijf en een minuut later weet ik meer over die molen dan ik voor mogelijk hield. Die blijkt één van de vele te zijn die het molenaarsgeslacht Hubert aan de kust uitbaat. In Bredene hebben die Huberts er drie, w.o. deze die ons interesseert en waarin Henri Hubert de wieken laat draaien. De site leert ons dat de houten staakmolen in 1919, in wat toen blijkbaar Kiezelweg heette — zijweggetje van wat thans de Parklaan is — gebouwd werd om koren te malen. Sinds de jaren dertig werd hij niet meer gebruikt. In 1947 werd het wiekenkruis afgerukt door een storm. Op 2 november 1959 trok men de vermolmde molenromp om.
Flor Vandekerckhove

[In De Laatste Vuurtorenwachter dateert deze post al van 2012. In 2021 redigeer ik hem opnieuw ten behoeve van de FB-groep Bredene Voor & Van Iedereen.]

— Gauw! is een boek waarin ik mijn kindertijd beschrijf, of althans hoe ik die ervaren heb. Het is een e-boek (PDF, 102 blz.) en het is gratis voor wie erom vraagt. Doe het via liefkemores@telenet.be. (Er is geen papieren versie.) —



1 opmerking:

geert barbier zei

En in de plaats: eennspuulelijke fermette