maandag 23 september 2024

Ren, zeewind, ren


MEI 2023 — Marc Loy bezorgt me een postkaart uit Spanje: uit zee rijst een indrukwekkende rotspartij en in de top ervan piept het vuurtorentje van Albir. Ook omdat enig vuurtorengevoel Marc niet vreemd is, trekt hij naar boven, heel die berg op, ferme klif, ferme klim, je moet maar eens kijken naar de blog van Monique. Marks klim maakt indruk op me en dat doet ook de tekst op het postkaartje, een gedicht, ik wil ‘t vertalen. 
Dat ik daar zo lang mee wacht, komt doordat Willy Spillebeen in 1989 al een bundel met vertalingen van diezelfde Spaanse dichter bijeenbrengt, misschien maakt dit gedicht er deel van uit. (°) Dat boek is niet meer in de handel aanwezig, lang hoop ik dat ik er ergens op stoot, tweedehands, tegen een prijsje, het lukt maar niet. Dus vertaal ik het uiteindelijk toch, uit het Engels weliswaar: De verloren piloot. Het gedicht komt uit de eerste bundel (1924) van Rafael Alberti. Interessante mens, zie ik, nooit eerder van gehoord, ah, er is zoveel wat ik nog moet leren en er rest zo weinig tijd. (Flor Vandekerckhove)




(°) Gedichten : de zee, de engelen, de ballingschap. Rafael Alberti (auteur), Willy Spillebeen (samensteller). 170 pp. Uitg. De prom. 1989.

1 opmerking:

Luc Blomme zei

Je laatste zinnetje doet me denken aan een woord van Guido Gezelle.
Het hing bij ons als kind ingekaderd op koperplaat in de keuken:

"Leert elken dag wat bij
Dan zult gij haast ervaren
Spaart elken dag een duit
Gij zult er wel bij varen."