Hebt u dat ook? Hoe ouder ik word, hoe meer ik naar de kapper ga. Vroeger werd mijn haar door vriendinnen bijgeknipt. Dat groeide zo snel dat hun onkunde al na een week gecamoufleerd kon worden. Dat kan ik me niet langer permitteren. Vandaar dat ik nu op tijd & stond naar André de coiffeur trek, alwaar deskundige madammen ervan maken wat er nog van te maken valt.
Telkens ik daar voor de spiegel zit, word ik niet alleen met mijn wegkwijnende haardos geconfronteerd, maar ook met mijn onwetendheid, bijvoorbeeld betreffende de memoires van Laurentius, boek dat mij daar voor het eerst onder ogen komt. Die publicatie is me in 2011 ontgaan. Spijtig, want lees met me mee wat de site shopmybook.com erover zegt:
’Toen in de gouden muziekjaren (1960) in Engeland The Beatles hard aan het knokken waren om erkenning te krijgen, gebeurde aan de overkant van de zee, aan de Belgische kust, net hetzelfde met The Swallows (…) Op het Britse continent werden The Beatles wereldberoemd en in het kleine België kregen The Swallows één vermelding: pioniers popgroep uit de Belgische moderne muziekgeschiedenis.’
En ik die dacht dat The Swallows een covergroepje was! Dat ze zich aan het niveau van de Beatles mochten meten, wordt me in dat boek geopenbaard door Laurentius Vanacker, zanger van de groep, die, volgens dezelfde website, tot vandaag blijft ijveren om erkenning te krijgen ‘als componist in de harde muziekwereld.’
Bredenaars van mijn generatie hebben de in 1961 opgerichte Swallows menig maal zien optreden. Eerst gebeurt dat als imitators van The Shadows. Na de opkomst van de beat passen ze hun repertoire wijselijk aan. Volgens de website belgarock.blogspot.be breekt de groep in 1962 door:
‘In de zomermaanden van 1962 volgde hun doorbraak. Ze mochten optreden op de kiosk gelegen tussen Oostende en Blankenberge en in het Torenhof in Bredene (…).'
Als doorbraak kan dat tellen, want het is zoals Laurentius zegt: België is 'het Britse continent' niet. Er volgen platen (in 1964 en ’68), maar die kennen helaas merkelijk minder succes dan die van The Beatles.
In het teken van de sol, De
Swallows-Bunch historie van Laurentius Vanacker werd
uitgegeven in eigen beheer en wordt verspreid door ShopMyBook.com. 288 pagina’s met veel fotomateriaal en een mooie omslagtekening van Rozette Deleu. ISBN 9781616275372.
[Dit stukje stond al in 2012 in De Laatste Vuurtorenwachter. In 2021 redigeer ik het opnieuw ten behoeve van de FB-groep Bredene Voor & Van Iedereen. In 2022 redigeer ik het opnieuw, n.a.v. het 10-jarig bestaan ervan.]
Rode Mustangs en mannen
met een zwarte moustache
3 opmerkingen:
in '68 bouwden mijn ouders een huis in de Molenstraat. Iets later bouwden de tweeling (op de foto achter het bord 'Bredene') 2 identieke huizen naasteen in dezelfde straat. Wij noemden hen de Beatles, al wisten we dat het eigenlijk 'de Swallows' moest zijn. De 2 broers maakten voor m'n ouders een wandkast voor de living. Ze wonen nog steeds in hun identieke huizen.
Inderdaad. Klopt het, zoals ik het ik me meen te herinneren, dat ze ook identieke auto's hebben die ze op dezelfde dagen wassen, identieke caravans die ze op dezelfde dagen van stal halen, identieke kerstbomen die op dezelfde dagen uitgezet en weer opgeborgen worden?
Van die kerstbomen weet ik het niet zeker; de rest is (was) zeker waar.
Een reactie posten