Ontmoeting met Rinus Van de Velde

— De Laatste Vuurtorenwachter heeft een bijverdienste als suppoost in het SMAK — 

IK ONTMOET Rinus op zijn tentoonstelling, SMAK Gent. Ik kom daar wel meer, want in mijn ingebeelde vuurtorenwachterbiografie heb ik, als 't mij past, een fictieve bijverdienste als suppoost in dat museum. Terwijl hij in de weer is met zijn monumentale houtskooltekeningen, onderhouden Rinus en ik elkaar over de spanning tussen fictie en werkelijkheid en over hoe het ene het andere beïnvloedt. Zegt Rinus: ‘In mijn werk ben ik een personage dat het fictieve leven leeft dat ik nooit gehad heb. Maar dat fictief verzinsel wordt in mijn atelier een realiteit.’ De redenering klopt, ook ik leid in mijn schrijverij een fictief leven dat ik als vuurtorenwachter nooit gehad heb. En achter mijn laptop wordt ook dat verzinsel een realiteit.

Om zes uur ’s avonds sluit ik het museum. Rinus Van de Velde spoedt zich naar zijn imaginaire stad Donogoo Tonka en ik naar mijn imaginaire vuurtoren, op de grens tussen droom en werkelijkheid, fictie en realiteit, het grensgebied waar ik vuurtorenwachter ben en schrijver. En suppoost. Onderweg hoop ik dat mijn stukjes bij de lezer hetzelfde oproepen als Rinus’ werken bij journaliste Sofie Van Hyfte: ‘Wat Van de Velde toont, is inspirerend en doet verlangen naar een parallelwereld.’ Want eens je naar een parallelwereld verlangt, ben je maar een stap verwijderd van het besef dat een andere wereld mogelijk is.

Flor Vandekerckhove⇲

° De tentoonstelling van Rinus Van de Velde loopt in het SMAK nog tot 5 juni.