maandag 25 april 2016

Bierviltjes



Daarna vat ik de terugweg aan. In ’t donker loop ik via de steenweg weer naar huis. Regen, koud. Auto’s rijden vlak naast me in hoge snelheid door diepe plassen en tegen de tijd dat ik thuiskom ben ik doorweekt, smerig, moe, verkouden en niet meer aan te spreken. Op zo'n momenten haal ik troost uit de pot mosterd in m'n keukenkast. Op het etiket staat: ‘Het koninkrijk der hemelen is gelijk aan een mosterdzaad, dat iemand nam en in zijn akker zaaide; het is het kleinste onder alle zaden, maar wanneer het opgegroeid is, is het grooter dan de moeskruiden, en wordt een boom, zoodat de vogelen des hemels komen schuilen in zijne takken.’ Straffe mosterd, sterke tekst. Kikkert een mens van op.
Flor Vandekerckhove

Geen opmerkingen: