Op zoek naar een Bagatelle

(1) Al sinds mijn tiende hou ik mezelf verkeerdelijk voor dat dit de villa is waar taverne artistique Bagatelle zich destijds heeft bevonden. (2) Nu weet ik beter, dit is daadwerkelijk de taverne artistique Bagatelle. (3) Zo ziet het interieur van de taverne eruit op de postkaart die ik al van in mijn kindertijd koester. (4) Ook dit is een foto van dat interieur.

AL SINDS mijn kindertijd koester ik een postkaart. Als tienjarige zie ik mezelf aan die tafel zitten: laarzen, hoedje, sik en snor, kijkend naar mijn geschilderd oeuvre aan de muur. Op de tafel staan kruiken, het vers van Minne indachtig: ‘veracht de burgerman, / doch ledig zijne kruiken.’

Links, de man in de Bagatelle. Rechts, zelfportret

(1914) van George-Emile Leback. 

Ik geef dat interieur ook meteen een plek in de duinen: het is, maak ik mezelf wijs, de villa in de duinen, die je ziet vlak voor de tram vanuit De Haan Wenduine binnenrijdt, links van de Koninklijke Baan, ter hoogte van het einde van de Duinbossen. Klopt niet met wat op de achterkant van mijn postkaart staat, Dans les Dunes entre Blankenberghe et Wenduyne, maar aan die woorden hecht de tienjarige geen belang.

Nu ga ik mijn vermeende Bagatelle fotograferen. Prachtig gebouw, idyllische plek (foto 1). Lijkt bewoond: handdoek aan de wasdraad, verzorgde pelouse, lans om de planten te bewateren … De plek wordt erdoor onttoverd. Ik maak dat ik wegkom voor men de honden op me afstuurt.

In de Beeldbank van het Kusterfgoed ontdek ik een Bagatelle in de duinen (foto 2), waaruit mijn vergissing blijkt. Ik spartel nog een beetje tegen: het interieur van mijn postkaart (foto 3) is niet voor de honderd percent gelijk aan dat van de Beeldbank (foto 4): ik zie andere tafels en stoelen. Uiteindelijk geef ik me gewonnen, ik heb altijd het verkeerde huis voor ogen gehad. 

Een nieuwe queeste zich dient zich aan. De beschrijving van een van de Beeldbankfoto’s luidt: ‘Bagatelle, Valerius De Saedeleer? in de Blankenbergsesteenweg.’ Hoezo Valerius De Saedeleer? Is de man waarmee ik me al zoveel jaren vereenzelvig De Saedeleer? Het internet leert me al gauw dat dit niet het geval is: Valeer is een dik ventje, de man op de foto is slank. Wie is die man dan? Ik googel ‘artiste peintre Wenduyne’ en vind onder meer Georges-Emile Leback, een kunstenaar die minstens één landschap in Wenduine geschilderd heeft — Petite dune —, Leback verblijft daar wel meer, wordt er zelfs begraven. Ik roep zijn beeltenis op, plaats die naast de man in de kroeg: geen twijfel mogelijk: de man die daar zo parmantig zit is waarlijk George-Emile Leback⇲.

Flor Vandekerckhove⇲

P.S.: Dit stukje heeft intussen een vervolg gekregen, met tal van foto’s. 'Het huis in de duinen' staat hier !