woensdag 15 november 2023

Joseph Dumon, wielrenner van Bredene in Frankrijk

Joseph Dumon wint op 1 mei 1949 een wielerwedstrijd in Seclin (Frankrijk). Rechts vertellen zijn dochter Nadine en haar echtgenoot André Helsmoortel over ’s mans wielercarrière.


In De Laatste Vuurtorenwachter kwamen al wat plaatselijke, Bredense wielrenners aan bod: Camiel Schallier; Eddy Ronquetti, Oscar Goethalsen Marcel Seynaeve⇲. Vandaag brei ik er nog een stukje aan. Ik bevind me ten huize van Nadine Dumon en André Helsmoortel en we hebben het over Joseph Dumon, Nadines vader. Voor ik van start ga, wil ik u er nog aan herinneren dat ook André (°1948) gekoerst heeft, daarover schreef ik eerder al André en Henri, twee jongens van de Opex.

WANNEER JOSEPH DUMON (°Oostende 27.09.1921 - †Oostende 25.06.2005) amper twee is, wijkt het gezin om den brode uit naar Noord-Frankrijk. Welk werk ze daar doen zit in de nevelen des tijds gehuld, wel weten we dat Joseph, roepnaam José, er later als jongeman in de mijnbouw terechtkomt. Nadine: ‘Hij werkt bovengronds en krijgt vrij om te kunnen oefenen.’ Joseph is, zoals wel meer jongens in de familie, door de wielersport gebeten. Nadine: ‘Karel Dumon, destijds bekend fietsenmaker in Oostende, zat ooit in de selectie om aan de Ronde van Frankrijk deel te nemen. Door een ongeval is dat niet doorgegaan.’  
Of Joseph Dumon er ooit zijn beroep van gemaakt heeft is onzeker. Hij had er wel het talent voor, getuigen tal van foto’s in het familiearchief, waarop we hem de palm of de beker zien torsen. Ik selecteer er drie waarvan de achterkant enige info oplevert: de foto in hoofding (1 mei 1949, Seclin); Onderaan dit stukje, links: 18 april 1949 in Billy-Monigny (Frankrijk); onderaan rechts: Lens, Frankrijk (geen datum).
Ik wil weten of José ook in België gekoerst heeft. André: ‘Wel ja, minstens één keer. Hij komt ervoor met de fiets uit Frankrijk, rijdt hier een koers en trekt daarna, nog altijd fietsend, weer naar huis. Onderweg drinkt hij een koude frisdrank, fietst verder en wanneer hij thuiskomt, houdt hij daar een dubbele longontsteking aan over.’ 
In 1950 komt Joseph Dumon weer in Bredene wonen, hij brengt z’n echtgenote Marie Matyasi mee, zij is zwanger van Nadine: ‘Mijn grootmoeder keert al eerder weer en ziet dat hier werk genoeg voor handen is.’ André voegt eraan toe: ‘Wat ook meespeelt is dat Frankrijk buitenlandse wielrenners opeens verbiedt om nog langer merken te vertegenwoordigen, ze moeten met een witte trui rijden. Joseph speelt zijn ploegnaam kwijt.' Dat en de longontsteking maken een einde aan zijn carrière.’ Henri Christiaen vist uit dat StarNord op een Franse wielersite als Belgische ploeg bekend staat, StarNord is nochtans een Frans fietsmerk. Hier roep ik de hulp in van wielersites, -fanaten en -specialisten. Ergens op dit wereldwijde web is er ongetwijfeld iemand die iets meer over die toch wel merkwaardige Franse maatregel kan vertellen… 
 Laat het me desgevallend weten, dan voeg ik dat toe aan dit stuk. Ik heb overigens nog enkele vragen bij onderstaande foto's. Mail naar liefkemores@telenet.be.

Foto links: Joseph Dumon overwint op 18 april 1949 in Billy-Monigny (Frankrijk). Foto rechts: Joseph Dumon overwint in Lens, Frankrijk (geen datum). rond hem staan, vermeldt de achterkant, leidinggevenden van de U.S.O.A. (op ’t internet vind ik niet onmiddellijk een logische betekenis voor die USOA, evenmin voor La Ruche, paneel op de achtergrond.) Ik vind wel StarNord, een fietsmerk: ‘StarNord est une marque française ayant stoppé sa production vers la fin des années 90’. Via Henri Christiaen kom ik te weten dat StarNord-Wolber (Wolber is een merknaam van tuben en staat op de rennerstruien onder StarNord) wel degelijk een ploeg van professionele wielrenners was. In 1950 zou de in de inleiding vermelde Oscar Goethals voor StarNord-Wolber gereden hebben. in het archief van 'Le Miroir du Cyclisme' wordt StarNord aangestipt als een Belgische ploeg.

Geen opmerkingen: