Twee keer Frans Masereel. Links Le trottoir (1926), waterverf en Chinese inkt op papier, 52,5x71,5 cm. Rechts: Sortie de cinema (1925). |
IK BEN een trouwe bezoeker van de zomertentoonstellingen in De Meridiaan, Blankenberge. (°) In die gewoonte heeft corona wel een deuk geslagen, en dat deed daarna ook de weerstand om oude gewoonten weer op te nemen, maar dit jaar nam ik de draad weer op. (°) En weer deed ik het zoals vroeger: ik ga twee keer. De eerste keer doe ik het onbevangen, onwetend, de tweede keer ga ik geïnstrueerd en dan neem ik tot mij wat ik de eerste keer gemist heb. In B'berge kan ik dat doen, 't is maar een tramrit ver — 13.37 km, 33 minuten — en de tentoonstelling is gratis.
Dit is wat mij dit jaar bij ‘t eerste bezoek opvalt: grote, kleurrijke tableaus van Frans Masereel⇲, (°°) waarvan ik tot dan toe alleen zwart-wit houtsnijwerk mocht zien. Die kleurrijke werken zijn zo overweldigend dat ik me afvraag wat ze qua techniek en stijl met het werk van de andere vertolkers van het stadsleven van doen hebben, stuk voor stuk fijne tekenaars, dat wel: Brecht Evens⇲, Ever Meulen⇲, Marc Palmer⇲ en Lukas Verstraete⇲. Op de kusttram die me achteraf naar huis brengt, laat ik alles bezinken en thuis lees ik de altijd sobere en interessante brochure die ze in De Meridiaan telkens aan de zomertentoonstelling toevoegen.
Dit is waaraan ik tijdens mijn tweede bezoek aandacht schenk: de tableaus van Masereel zijn geen schilderijen, zoals ik eerst dacht, maar tekeningen in kleur. En ook de andere grafische kunstenaars tonen ons stadstekeningen in kleur, dat is wat de vijf qua techniek met elkaar gemeen hebben. Waardoor ik bij mijn tweede bezoek met een nieuwe blik naar de tentoonstelling kijk, verrijkt door wat de brochure me intussen geleerd heeft.
Dit is waaraan ik tijdens mijn tweede bezoek aandacht schenk: de tableaus van Masereel zijn geen schilderijen, zoals ik eerst dacht, maar tekeningen in kleur. En ook de andere grafische kunstenaars tonen ons stadstekeningen in kleur, dat is wat de vijf qua techniek met elkaar gemeen hebben. Waardoor ik bij mijn tweede bezoek met een nieuwe blik naar de tentoonstelling kijk, verrijkt door wat de brochure me intussen geleerd heeft.
(°) De tentoonstelling heet De stad en toont werk van vijf vooraanstaande Belgische grafische kunstenaars: Frans Masereel⇲, Brecht Evens⇲, Ever Meulen⇲, Marc Palmer⇲ en Lukas Verstraete⇲. Nog tot en met 3 november 2024 in exporuimte De Meridiaan in Blankenberge⇲ (Hoogstraat 2, 8370 Blankenberge.) Vorige jaren ging ik in De Meridiaan kijken naar werk van Lieve Blancquaert⇲ in 2022, Michiel Hendrycks⇲ in 2018, Cindy Wright⇲ in 2019. (°°) Frans Masereel heeft een indrukwekkend oeuvre dat de (groot)stad belicht. Meer daarover in het te downloaden De weergave van de grootstad in het werk van Frans Masereel⇲. Universiteit Gent. Academiejaar 2012-2013. Masterproef van Lize De Doncker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten