OP 14 mei 2015 stierf dichter Franz Wright⇲, da’s vandaag exact negen jaar geleden. Ik denk niet dat ’s mans overlijden in de Vlaanderens herdacht wordt, tenzij hier, in De Laatste Vuurtorenwachter.
Eerst leer ik Franz’ vader kennen, James Wright⇲, eveneens een dichter. In 2018 vertaal ik diens Lying in a Hammock at William Duffy’s Farm in Pine Island, Minnesota⇲. In 2020 leer ik dan zoon Franz kennen, van hem vertaal ik Home for Christmas⇲. Vader en zoon, twee dichters, dat is nogal wat. Dat het érg is begin ik te vermoeden wanneer ik Franz’ Circle lees, over moeder, en Last, over vader. Ik vertaal er veelzeggende stukjes uit in Over James en Franz, vader & zoon, twee dichters⇲. Hóe erg het is verneem ik in de memoires⇲ van Liberty Kovacs, Franz’ moeder.
Ik vertaal niet weinig van Franz Wright. In 2020 is dat Bees of Eleusis⇲, in 2021 One Hundred And First Reason To Stay In Your Room⇲ (’t lijkt wel een voorspelling van corona, die titel) en Can You Say That Again⇲. In dat jaar ontdek ik ook het wonderlijke There’s a Light That Enters Houses With No Other House in Sight⇲, langspeelplaat van David Sylvian⇲. Muziek van Sylvian, geïnspireerd door Franz Wright, die je op de plaat ook gedichten hoort declameren. Mij geeft het de gelegenheid om er ook enkele vertalingen aan toe te voegen: David Sylvian, Franz Wright en ik in Wintersleep⇲, in The Peyote Journal Breaks Off⇲, en in Dead Seagull⇲. ('t zijn links waar je ook terechtkunt om de betreffende video’s te zien: muziek, origineel en vertaling in één!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten