 |
Van links naar rechts: Michaël Borremans en zijn olieverfschilderij Sleeper; Franz Wright en zijn dichtbundel Kindertotenwald; David Sylvian en zijn langspeelplaat There’s a Light That Enters Houses With No Other House in Sight.
Het titelcitaat komt van mijn vader, ik heb het hem wel duizend keer horen zeggen. Er moet gewerkt worden en slapen is tijdverlies: ‘Als je slaapt ben je dood.’ Het komt uiteraard wel meer voor dat slaap en dood naast elkaar gezet worden, zo ook in dormir c’est mourir un peu, mooi omwille van dat un peu.
Sleeper (2008), het meesterlijke olieverfschilderij van Michaël Borremans↗︎ roept het óók op. We zien het hoofd van een mooi, blond kindje, lichaam volledig afgedekt, in een egale omgeving. titel: Sleeper, maar ik vraag me toch af of de deken geen lijkwade is en het kind niet in het mortuarium toeft. Met die interpretatie sta ik niet alleen, het schilderij staat niet toevallig op de kaft van een bundel die veelzeggend Kindertotenwald heet, (*) titel die haast automatisch naar Kindertotenlieder↗︎ wijst en dus naar Gustav Mahler. We zien hoe beeld (Sleeper), woord (Kindertotenwald) en muziek (Kindertotenlieder) elkaar hier met de kracht van een evidentie aanraken.
Ik vertaal Wintersleep, het openingsgedicht van de bundel, straks ga ik er iets mee doen.
Sleeper (2008), het meesterlijke olieverfschilderij van Michaël Borremans↗︎ roept het óók op. We zien het hoofd van een mooi, blond kindje, lichaam volledig afgedekt, in een egale omgeving. titel: Sleeper, maar ik vraag me toch af of de deken geen lijkwade is en het kind niet in het mortuarium toeft. Met die interpretatie sta ik niet alleen, het schilderij staat niet toevallig op de kaft van een bundel die veelzeggend Kindertotenwald heet, (*) titel die haast automatisch naar Kindertotenlieder↗︎ wijst en dus naar Gustav Mahler. We zien hoe beeld (Sleeper), woord (Kindertotenwald) en muziek (Kindertotenlieder) elkaar hier met de kracht van een evidentie aanraken.
Ik vertaal Wintersleep, het openingsgedicht van de bundel, straks ga ik er iets mee doen.
Het thema van de aanraking beeld-woord-muziek valt me in wanneer ik in Oudenaarde naar het oeuvre van Johan Tahon↗︎ ga kijken. Nu krijgt het onverwachts een vervolg, ik doe een prachtvondst. Ik ontdek een langspeelplaat van David Sylvian↗︎ die muziek componeert op Kindertotenwald. (**) Bovendien declameert de dichter op die plaat zelf zijn poëzie, waardoor de aanraking van muziek, beeld en woord zo intens wordt dat ik er een ander woord voor zoek. Symbiose?
De vondst opent een nieuw perspectief. De intro van de plaat geeft me voldoende plaats om dichter Franz Wright vooraf te gaan in diens declamatie van Wintersleep, gedicht dat ik hierboven vertaal. De trukendoos van GarageBand laat me toe mijn stem aan de compositie toe te voegen. Waardoor ik een opname kan maken van de muziek, er mijn vertaling bovenop zet, gevolgd door Franz Wright die het origineel declameert. Listig omzeil ik de klip van het copyright en plaats Winterslaap/Wintersleep hier↗︎[80] op youtube.
Flor Vandekerckhove
Flor Vandekerckhove
(*) Uit Kindertotenwald (2011) van Franz Wright↗︎ heb ik eerder al gedichten vertaald: De zoon van James↗︎; Twee dichters↗︎; Kinderbos der doden↗︎; Bijen en bloempjes↗︎, In absolute geheimhouding↗︎.
(**) David Sylvian. There’s a Light That Enters Houses With No Other House in Sight. 2014. (64 minuten, 20 seconden). Franz Wright: spoken word; Christian Fennesz: guitar, laptop; David Sylvian: piano, sampling, laptop, electronics; John Tilbury: additional piano. Record Label: SamadhiSound.
David Sylvian, Franz Wright
en… ik op youtube !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten