Noir van de Oostendse Oosteroever in tijden van artificiële intelligentie (4)

Wat voorafging. In de vuurtoren kreeg De Laatste Vuurtorenwachter bezoek van een escort, eertijds ‘de kaaihoer’ genaamd. Ze wordt zijn tipgever en vertelt hem nu een haast ongelooflijk verhaal. Links: Jane Sterling en Kirk Douglas in de film noir Ace in the Hole⇲ (1951).

IN een inleidend stukje⇲ toonde ik aan dat het voor een schrijver nog weinig zin heeft een roman noir te schrijven. ChatGPT doet het⇲ in jouw plaats en in minder dan geen tijd. Wat rest de schrijver? Ook daarop gaf ChatGPT een antwoord: ‘verdwalen, treuzelen, blijven twijfelen.’ (Flor Vandekerckhove⇲)

twijfelen

ze vertelt me een verhaal van jongemannen 

die verdwijnen

in paskamers van Samdam-winkels

ge weet wel

en in een circuit van blanke slaven terechtkomen 

waar ze misbruikt worden door topvrouwen van de Oosteroever

tegen de tijd dat ze heel dat verhaal verteld heeft 

is ’t alweer aan daghen in den oosten

het vuurtorenlicht houdt op met zwaaien

de kraai begint te kraaien

de boer begint te maaien

het meervoud van kaai is kaaien

de kaaihoer verlaat heupwiegend mijn vuurtoren 

en mij wacht weer getreuzel en twijfel

in het besef dat er op de Oosteroever mannen misbruikt worden

door topvrouwen 

 

(Waarna ik twijfelend de terugweg overschouw)

door topvrouwen

en in het besef dat ze op de Oosteroever mannen misbruiken

wacht mij weer getreuzel en twijfel

nadat ze heupwiegend mijn vuurtoren verlaten heeft 

is het meervoud van kaai kaaien

begint de boer te maaien

begint de kraai te kraaien

houdt het vuurtorenlicht op met zwaaien

’t is alweer aan ’t daghen in den oosten

tegen de tijd dat ze heel dat verhaal verteld heeft

over topvrouwen van de Oosteroever

die blanke slaven misbruiken

mannen die in een circuit van blanke slaven terechtkomen

ge weet wel

in paskamers van Samdam-winkels

een verhaal van jongemannen

dat ze vertelt

OP ’T EINDE van 2020 ontwierp ik een nieuwe manier van schrijven⇲. Twijfelen is op die manier geschreven. Mij kwam het toen ook toe deze nieuwe manier een naam te geven, alsmede er de vereisten van in steen te beitelen: proza in de vorm van een vers, afgekort provovers (mv. provoverzen? de beoefenaar ervan: een provoversaal?) Dat provovers werd door mij geijkt in vier geboden: (1) het provovers is een drabble, het telt exact honderd woorden, titel niet inbegrepen; (2) de titel van het provovers bestaat uit één woord; (3) leestekens ontbreken, alsook kapitalen (behalve als het een eigennaam betreft); (4) de vorm van het provovers kenmerkt zich door lijnafbrekingen, dermate georganiseerd dat ze het lezen faciliteren. Visueel maken die lijnafbrekingen er een vrij vers van — een proza+ — dat de lezer kan savoureren als ware ’t eenvoudige poëzie van het soort dat een spreker gemakkelijk parlando ten gehore brengt. Bij uitgeverij De Lachende Visch verscheen in 2023  Gesprekken met Polleke, een verzameling van vijftig prozagedichten en vijftig dergelijke provoverzen. Zoals alle e-boeken van De Lachende Visch is ook Gesprekken met Polleke gratis. Mail erom (vermeld de titel en zeg of je ’t in pdf of epub wilt hebben): liefkemores@telenet.be⇲.