 |
| Stills uit Marvin Gaye Transit Oostende. Waardin Christiane, van café Zeemansverlangen, tapt een pils voor Marvin Gaye die een weinig later de vogelpik probeert. |
IN 1981 maakt Richard Olivier⇲ (°1941 - 2021†) een documentaire film over soul singer Marvin Gaye⇲ en diens verblijf in Oostende, Marvin Gaye Transit Ostende⇲. Er bestaat een langere versie van, geproduceerd in 2002 en die duurt 56 minuten. Die lange versie wordt nu ook getoond op FilmFest Gent⇲.
Over de ontstaansgeschiedenis van de docu staat veel in Marvin Gaye en Belgique⇲. Filmmaker Olivier: ‘Begin april 1981 () spraken we af met Freddy Cousaert, zijn nieuwe manager. () Vergezeld door zijn mentor, die hem als een moederkloek in de gaten hield, kwam Marvin het etablissement binnen (). Na de kennismaking begonnen we te praten over een muziekdocumentaireproject dat volledig aan hem gewijd was. Die middag had ik, afgezien van de titel Marvin Gaye Transit Ostend () geen idee waar de film over zou gaan. De titel interesseerde Marvin al snel en aan het einde van het interview gaf hij ons zijn principeakkoord ()’
Op Facebook circuleert een fragment uit de docu (2’17’’), waarbij we Marvin Gaye op de Opex zien. Hij stapt, ietwat twijfelend, café Zeemansverlangen binnen, waar hij met een sportvisser aan de praat geraakt, even de vogelpik probeert, een pils consumeert… Neen, ze kennen hem daar niet. Komt hij van Paraguay? Gaat hij graag vissen? Hoezo, optreden in het casino?
Voor mij is het leuk om in dat filmpje de waardin weer te zien, Christiane, die ik in 1988-89 leer kennen, tijdens mijn begindagen als redacteur van Het Visserijblad⇲. In die begintijd woon ik nog in Gent, maar ik overnacht wekelijks enkele dagen in het huis naast de vuurtoren⇲. ’t Is winter, elke zondagavond kom ik aan in Oostende, in een ijskoud huis, waardoor ik al gauw de gewoonte aanneem om die zondagavond in Zeemansverlangen door te brengen, naast de stoof, kaartje slaand, zoals het een redacteur betaamt.
Over de ontstaansgeschiedenis van de docu staat veel in Marvin Gaye en Belgique⇲. Filmmaker Olivier: ‘Begin april 1981 () spraken we af met Freddy Cousaert, zijn nieuwe manager. () Vergezeld door zijn mentor, die hem als een moederkloek in de gaten hield, kwam Marvin het etablissement binnen (). Na de kennismaking begonnen we te praten over een muziekdocumentaireproject dat volledig aan hem gewijd was. Die middag had ik, afgezien van de titel Marvin Gaye Transit Ostend () geen idee waar de film over zou gaan. De titel interesseerde Marvin al snel en aan het einde van het interview gaf hij ons zijn principeakkoord ()’
Op Facebook circuleert een fragment uit de docu (2’17’’), waarbij we Marvin Gaye op de Opex zien. Hij stapt, ietwat twijfelend, café Zeemansverlangen binnen, waar hij met een sportvisser aan de praat geraakt, even de vogelpik probeert, een pils consumeert… Neen, ze kennen hem daar niet. Komt hij van Paraguay? Gaat hij graag vissen? Hoezo, optreden in het casino?
Voor mij is het leuk om in dat filmpje de waardin weer te zien, Christiane, die ik in 1988-89 leer kennen, tijdens mijn begindagen als redacteur van Het Visserijblad⇲. In die begintijd woon ik nog in Gent, maar ik overnacht wekelijks enkele dagen in het huis naast de vuurtoren⇲. ’t Is winter, elke zondagavond kom ik aan in Oostende, in een ijskoud huis, waardoor ik al gauw de gewoonte aanneem om die zondagavond in Zeemansverlangen door te brengen, naast de stoof, kaartje slaand, zoals het een redacteur betaamt.
Ik heb een zwak voor cafébazinnen⇲ en dus ook voor Christiane aan wie ik een gedicht heb opgedragen dat toepasselijk Zeemansverlangen heet en dat ik graag nog eens onder de aandacht breng, ’t is een schoon poëem⇲.
Flor Vandekerckhove⇲
Flor Vandekerckhove⇲
 |
| De digitale uitgave van de roman Amandine heeft een ondertitel: De paint It Black-editie. Dat komt doordat hij verschilt van de papieren versie die van 2012 dateert. In het e-boek zijn afbeeldingen weggelaten en de tekst werd ook korter doordat ik tegen die tijd beter had leren schrijven. De e-boeken (pdf of epub naar keuze) van De Lachende Visch zijn gratis. Mail erom (en vermeld de titel in dit geval Amandine), zeg ook pdf of epub: liefkemores@telenet.be⇲. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten