Smullend van een madeleine, denkend aan eeuwigheid

4 juni — IK TOEF IN Cabourg⇲, waar de geest van Marcel Proust rondwaart. In mijn e-reader zit zijn hele À la recherche du Temps Perdu (in ’t Engels!) en in een apart mapje diens À l’ombre des jeunes filles en fleurs in ’t Frans, allemaal gratis van ’t net geplukt. (°) Ik zit op een tuinstoel naast Prousts standbeeld, bedachtzaam eet ik een madeleinegebakje⇲, waarvan bekend is dat het een gedachtestroom op gang brengt. (°°) Ik denk meteen aan Monty Pythons All-England Summarize Proust Competition⇲, waarin deelnemers heel de À la recherche in vijftien seconden moeten samenvatten, waarna mijn gedachten spontaan uitwaaieren naar Andy Warhol die in 1955 een boek met litho’s produceerde dat hij À la recherche du Shoe Perdu⇲ noemde.
Marcel Proust, Monty Python, Andy Warhol… ’t Zijn kerels die met hun werk de eeuwigheid trotseren, want ja, als ik mij in de nabijheid van zo'n standbeeld ophoud, overvalt mij telkens weer de eeuwigheid. Dat eeuwigheidsdenken wordt dan gevolgd door A.L. Snijders die zei: ‘() dat je als schrijver nooit kunt ophouden, je moet doorgaan tot je er bij neervalt. En zelfs dan is het niet zeker dat je tot de literatuur wordt gerekend.’ 

Zo gaat ook die dag in Cabourg voorbij, allemaal verloren tijd die ik hier ophaal om u te plezieren, zoals het een schrijver betaamt. Tegen de tijd dat ik Marcel Proust daar achterlaat, heb ik heel dat pak madeleines soldaat gemaakt. Dorst van 't snoepen, mijn suikerspiegel staat in ’t rood. Cholesterol, bloeddruk, overgewicht, stramme benen… Eeuwigheid? Ik ben al blij dat ik de avond haal.
Flor Vandekerckhove⇲

[Er is een voorafgaand Cabourg-stukje: À la recherche de Marcel Proust⇲.]

(°) van heel die À la recherche… bestaan ook Nederlandse vertalingen, alle bij De Bezige Bij in A'dam: Een liefde van Swann, vertaling van M.E. Veenis-Pieters. Inleiding S. Dresden. 1977, 250 p.; De kant van Swann (vertaald door Thérèse Cornips en Anneke Brassinga), 608 p.; In de schaduw van de meisjes in bloei (vertaald door Désirée Schijns en Philippe Noble), 608 p.; Sodom en Gomorra (vertaald door Thérèse Cornips), 648 p.; De voortvluchtige (vertaald door Thérèse Cornips), 352 p.; De kant van Guermantes (vertaald door Thérèse Cornips), 720 p.; De gevangene (vertaald door Thérèse Cornips), 512 p.; De tijd hervonden (vertaald door Thérèse Cornips), 464 p.

(°°) Wie wil weten hoe dat juist in zijn haak zit met zo’n madeleinegebakje, raad ik dit YouTube-stukje van de Soprano’s aan. Tony Soprano’s psychiater legt het hem uit⇲.