 |
| — 'Wij dragen een verhaal' is een schilderij (2018) van Luc Blomme. Olie op doek, 100 x 120 cm. Het is gebaseerd op het Bijbelvers: ‘En sneden van daar een rank af met een tros wijndruiven, dien zij droegen met twee op een draagstok (…)’ — |
De Beer en Blinde Uil hebben hun maten thuis uitgenodigd. Daar beslissen ze om er samen weer eens op uit te trekken, On the Road Again⇲, in een tocht
die ze later specifiëren als Going up to the Country⇲. Weten we
waar de tocht heen gaat? Jawel: I'm goin' where the water tastes like wine.
Vinden ze dat beloofde land? Om dat uit te vissen moet ik elders zoeken. In die zoektocht stoot ik
op een vreemde tekst⇲. Blijkt dat iemand hen op pad stuurt ‘om
het land te verspieden.’ Ze hebben een opdracht: ‘Trekt
henen op tegen het zuiden, en klimt op het gebergte; en beziet het land en het
volk dat daarin woont, of het sterk zij of zwak, of het weinig zij of veel, of
het goed zij of kwaad. Ook hoedanig het land zij: vet of mager, of er bomen
zijn of niet, en versterkt u, en neemt van de vruchten des lands.’ De tekst stamt van meer dan 1000 jaar voor onze tijdrekening. Toch verwoordt
hij perfect hoe het de jongens, in 1968, bij hun terugkomst vergaat: ‘Zij brachten bescheid weder en lieten de
vrucht des lands zien. En zij vertelden: Wij zijn gekomen tot dat land en
voorwaar, het is van melk en honing, en dit is zijne vrucht.’
Toen de president de verhalen hoorde, wilde hij dat land meteen inpalmen, maar De Beer zei: ‘Wij hebben daar ook reuzen gezien,
allemaal mannen van grote lengte en reuzengroot waren ook hun kinderen. Wij
waren als sprinkhanen in onze ogen en alzo waren ook wij in hun ogen.’ Ik moet u niet vertellen dat de president meteen veel minder goesting had
om ten strijde te trekken. Bovendien waren de teruggekeerde jongens er erg
aan toe⇲. In 1970 stierf Blinde Uil aan een overdosis, in
1981 stierf De Beer nadat hij heroïne genomen had, en in 1997 stierf Zonnebloem, wellicht ook onder invloed. De sixties waren voorgoed voorbij.
