WELLICHT KENT U dat eerbewijs niet, maar zelf ben ik al twee keer Bredenaar van de
week geweest.
De eerste keer is
alweer bijna twintig jaar geleden. Ik was pas weer in Bredene komen wonen, in
het landelijke deel ervan, het dorp, om daar de rest van mijn leven in peis
& vree en vooral in ledigheid door te brengen.
Die peis & vree vielen nogal tegen, het huisje
lag vlak onder de klokken waarmee de gelovigen ter kerke geroepen worden. U
zult dat wellicht niet erg vinden, maar dat komt doordat u zelf niet
onder die kerktoren woont. Het viel zelfs twee keer tegen omdat m’n
landhuisje vlak tegenover de parochiezaal lag waar regelmatig danspartijen
plaatsgrepen, waarbij zatte nonkels zich overdadig aan schlagers te buiten
gingen. Erger nog, het viel drie keer tegen, want op zondagmiddag kwam er in
die zaal een poporkestje repeteren.
Terwijl ik al dat lawaai probeerde gewoon te worden,
kwam de plaatselijke oppositiepartij — alhier terecht kaloten genoemd — in
het geweer tegen een beslissing van het schepencollege om in de dorpskern een
jeugdhuis te vestigen. Volgens hen zou dat burengerucht opleveren. En dus
publiceerde ik een lezersbrief waarin ik hun vroeg
tegelijk iets te ondernemen tegen het overdadige klokkengelui, het verhuren van
de parochiezaal aan even luidruchtige als kansloze orkestjes en tegen
nachtelijke uitspattingen in dezelfde zaal.
Onverwachts kwam ik daarmee middenin de
gemeentepolitiek te staan.
De kaloten maken blijkbaar onderscheid tussen twee
soorten lawaai, klerikaal en seculier. Wie seculier lawaai aanklaagt getuigt
van burgerzin, wie over klerikaal lawaai klaagt getuigt van onverdraagzaamheid.
Het schepencollege, dat in Bredene uit sossen bestaat, vond in mijn lezersbrief
dan weer een argument om de jeugdhuisplannen onverkort uit te voeren.
Mijn brief had drie gevolgen. Eén: aan het klerikaal
lawaai, dat onverminderd bleef doorgaan, werd nu ook het seculier lawaai van
een jeugdhuis toegevoegd. Twee: mij werd de titel Bredenaar van de week toegekend. En
drie: ik ben inmiddels verhuisd.
Verleden jaar mocht ik me
voor de tweede keer Bredenaar van de week noemen. Nu kreeg ik de titel
omwille van het opstarten van deze blog. Zei de burgemeester: ‘Op die manier
zet je onze gemeente op een erg positieve manier in de kijker.’ En met dit
stukje hoop ik daar nog een ferme schep bovenop te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten