Au repos des invalides

TUSSEN de Groenendijkstraat en de Taboralaan, in de Dr Eduard Moreauxlaan, op de grens van Bredene en Oostende, lagen twee café’s naast elkaar. Die cafés zijn daar nu niet meer, daar zijn nu een bankfiliaal en een apotheek. 

Ik wil nog iets over die cafés kwijt. Waarom heette dat ene café Au repos des invalides? Was er een verband met bedevaarders die vanuit Oostende naar de Visserskapel in Bredene trokken? Had het te maken met het zeemanstehuis Godtschalck dat zich daar tegenover bevindt? Kwamen oudere, invalide vissers er nu en dan een kraken? Was het etablissement een stamcafé van in 't krijgsgeweld gekwetste oorlogsveteranen? Ik zocht het veel te ver, het antwoord lag voor de hand, de naam had te maken met 't militair hospitaal (*) dat daar niet zover vandaan lag.

Ik kom er nog eens op terug omdat het café een voorgeschiedenis heeft die ons naar lang vervlogen tijden leidt. In een heemkundig werk over de Oostendse Oude Vuurtorenwijk (het zgn. 'negerdorp') lees ik: ‘In 1927 hield V. Van Hifte er [bedoeld wordt de Fortstraat in die verdwenen wijk] het cafe: ‘Au repos des invalides’. Dit café verhuisde later naar de hoek van de Groenendijkstraat-Kongolaan, tweede huis rechts naast het gekende café van Elisée Vangheluwe alias ‘Lies Gebeurs’ (…) Het café bestaat nog steeds.’ (**) Toen wel ja, maar nu niet meer.

Flor Vandekerckhove⇲

(*) Over het militair hospitaal dat eerst ‘Militair Instituut voor Zeekuur’ heette, staat hier⇲ een korte geschiedenis.

(**) Rudolf Weise. De Schorre van Lissemoris en de Oude Vuurtorenwijk. Oostende, 2007. Oostendse historische publicaties nr 16. 120 ps. p.45. 

[Dit stukje werd in 2014 gepost. In 2024 redigeer ik het opnieuw, ten behoeve van de FB-groep Bredene Retro.]