ONVERWACHTS had ze me opgebeld met de vraag of we eens konden
afspreken. Ik had toegestemd en nog dezelfde avond zat ik naast haar in een bar aan de
oostkant van Oostende, in de Prins Albertlaan. De Bang
Bang Bar, een veelzeggende naam voorwaar. Ze was fel veranderd, het vel van haar gezicht was opgespannen en haar lippen waren dikker dan deze die ik in mijn jeugd
gekust had. Haar borsten waren belachelijk groot.
Ze zag mijn onrust, zei ze, en stelde me daarom voor om naar boven te
gaan, naar haar kamer, zei ze, waar we rustig konden verdergaan, zei ze, met
wat we bezig waren, zei ze. Ik stemde toe.
Rode draperieën, rood tapijt, rode sprei op 't bed. Veel spiegels ook. Gedempt
licht. Ze legde haar armen rond mijn hals, en terwijl mijn handen op haar heupen
rustten, zag ik in de spiegel de beweging van een kastdeur die achter me openschoof. In een reflex maakte ik een halve draai, zodat zij een schild voor me vormde en ik recht in de ogen keek van de man die
schoot. De kogel trof haar in de rug, doorboorde haar longen en bleef in het
silicone van haar linkerborst steken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten