Intussen blijven de geruchten circuleren. In 1958 wordt Zwarte Maria
opgemerkt op de Wereldtentoonstelling. In 1960-‘61 zou ze deelgenomen hebben
aan een betoging tegen de Eenheidswet. Nog in de jaren zestig zijn er mensen
die haar in de Vissersprocessie zien opstappen. In 1968 zou ze het Bredense
politiebureau met stenen bekogeld hebben en in de vroege jaren zeventig getuigt
een boerin dat haar was van de draad gestolen is. Als die vele weiden verder in
de Noordede blijkt te drijven, ziet ze er de hand van Zwarte Maria in. Er wordt van een mirakel gesproken. Dat is ook het geval wanneer het gerucht verspreid wordt dat Zwarte Maria over 't water van de Spuikom kan lopen. Tot
vandaag zijn er meldingen van personen die Zwarte Maria met ontblote borst en wuivende borstharen bovenop een duintop zien staan. Iemand die onbekend wenst te blijven zegt dat hij
Zwarte Maria verleden jaar op het naaktstrand gespot heeft.
Ik hecht normaliter geen geloof aan dergelijke getuigenissen, maar intussen denk ik daar toch ietwat anders over. En met reden! In de jaren negentig was ik klant van de videotheek van de Opex. Die winkel bestaat niet meer (nu is ’t daar een frietshop), maar de ouderen weten dat de videotheek een aparte hoek had, voorbehouden aan wat we gemeenzaam de seksfilm noemen. Dat gedeelte was van de rest afgeschermd door een gordijn. Dat wekte uiteraard mijn nieuwsgierigheid op, maar ik was veel te beschroomd om mij aan gene kant van dat gordijn te begeven. Wat niet belet dat mijn ogen erdoor aangetrokken werden. Dat was ook het geval die keer dat ik mijn films aan ’t afrekenen was. Terwijl de uitbater het wisselgeld telde, voelde ik die onweerstaanbare drang weer opkomen. Dwangmatig keek ik naar het gordijn en daarachter ontwaarde ik de schaduw van een vrouwmens dat me meteen aan Zwarte Maria liet denken. Ik keek geschrokken naar de uitbater die me begrijpend toeknikte, alsof hij wilde zeggen: u hebt gelijk, dat is wel degelijk Zwarte Maria. Het haar op mijn armen stond er recht van, ik zweer het je. Maar hoe komt het dat ik haar meteen herkende? Had zij voor mij haar boezem ontbloot? Neen! Had ik doorheen dat gordijn enig borsthaar zien priemen? Neen! Had ik het borsthaar achter dat gordijn horen knapperen? Neen! Ik wist het gewoon, maar ik kon er geen zinnige verklaring voor vinden en dat kan ik vandaag nog steeds niet. Helaas. Maar we geven niet op, we zoeken verder.
Ik hecht normaliter geen geloof aan dergelijke getuigenissen, maar intussen denk ik daar toch ietwat anders over. En met reden! In de jaren negentig was ik klant van de videotheek van de Opex. Die winkel bestaat niet meer (nu is ’t daar een frietshop), maar de ouderen weten dat de videotheek een aparte hoek had, voorbehouden aan wat we gemeenzaam de seksfilm noemen. Dat gedeelte was van de rest afgeschermd door een gordijn. Dat wekte uiteraard mijn nieuwsgierigheid op, maar ik was veel te beschroomd om mij aan gene kant van dat gordijn te begeven. Wat niet belet dat mijn ogen erdoor aangetrokken werden. Dat was ook het geval die keer dat ik mijn films aan ’t afrekenen was. Terwijl de uitbater het wisselgeld telde, voelde ik die onweerstaanbare drang weer opkomen. Dwangmatig keek ik naar het gordijn en daarachter ontwaarde ik de schaduw van een vrouwmens dat me meteen aan Zwarte Maria liet denken. Ik keek geschrokken naar de uitbater die me begrijpend toeknikte, alsof hij wilde zeggen: u hebt gelijk, dat is wel degelijk Zwarte Maria. Het haar op mijn armen stond er recht van, ik zweer het je. Maar hoe komt het dat ik haar meteen herkende? Had zij voor mij haar boezem ontbloot? Neen! Had ik doorheen dat gordijn enig borsthaar zien priemen? Neen! Had ik het borsthaar achter dat gordijn horen knapperen? Neen! Ik wist het gewoon, maar ik kon er geen zinnige verklaring voor vinden en dat kan ik vandaag nog steeds niet. Helaas. Maar we geven niet op, we zoeken verder.
(Voor het slothoofdstuk: klik hier.)
Flor Vandekerckhove
De
Zwarte Madonna speelt: La Forza del Destino
Geen opmerkingen:
Een reactie posten