 |
|
— Rechts op de foto, het
St.-Pietersplein. links achteraan de ingang van de campus Blandijnberg. Onder het silhouet van de
Boekentoeren wijst een pijl naar een zwart gat: de entree
van de beruchte Cinema Leopold. —
|
Mijn jeugd bracht ik in een dorp door waar er, net als in de toenmalige USSR, geen porno bestond. Er was ook geen prostitutie. Seks bestond
daar trouwens evenmin. Geen erotiek. Niemand masturbeerde. Omdat het allemaal niet bestond
dachten wij, opgroeiende jongeren, dat het één pot nat was, samen te vatten
onder de noemer vuile manieren. Dat
had zijn weerslag op de bevolking. Mannen wisten van toeten noch blazen en vrouwen bleven onbevlekt. Werd er toch iemand miraculeus bezwangerd dan werd zij een moeder. Niemand
stelde vragen en wie dat toch deed, trok naar de stad.
Bij mij heette die stad Gent. Daar was de universiteit, er waren hogescholen en twee kazernen. Jaarlijks werd in
die stad een verse massa tieners gedeponeerd, jongeren die, net als ik, uit pornoloze
dorpen kwamen.
Al die tieners — althans dezen van het mannelijk geslacht — gingen minstens één keer naar cinema Leopold die een reputatie torste, zo kwalijk dat hij onze aankomst in Gent ver voorafging. Dit is bijvoorbeeld wat Jean Blaute over die cinema zei:
Al die tieners — althans dezen van het mannelijk geslacht — gingen minstens één keer naar cinema Leopold die een reputatie torste, zo kwalijk dat hij onze aankomst in Gent ver voorafging. Dit is bijvoorbeeld wat Jean Blaute over die cinema zei:
‘Begin de jaren 70 gingen Roland en ik, plus al eens wat slechte vrienden, in Cine Leopold ('t Leopolken) in Gent naar slecht gemaakte, totaal onschuldige seks In Tirolerfilms kijken. Lachen. Ook met de schimmige figuren die daar 's namiddags hun Duits kwamen updaten.’
Ook ik heb me daar tussen die schimmige figuren begeven. Ik weet niet of het een Tirolerfilm was, het verhaal
speelde zich helemaal in een badkamer af; geen Ahornspitze te zien. De protagonisten jodelden niet, ze zuchtten en kreunden alleen, ondertitels waren overbodig.
Omdat het in die tijd verboden was een kut te tonen, een reet of een tepel, laat staan een pik, waren al die menselijke uithoeken weggekrast, wat een enorm werk geweest moet zijn, beeldje per beeldje, manueel — digitaal stond nog niet in 't woordenboek. De film bestond daardoor volledig uit krassen, waartussen her en der een badkuip, lavabo, bidet of wc te ontwaren viel. Ook omdat al die krassen pijnlijk voor de ogen waren, keek ik tijdens de voorstelling vooral naar het publiek. Dat bestond enerzijds uit oude, verfrommelde mannetjes en anderzijds uit maagdelijke jongeren. Het leerde me dat porno de seks is van wie geen seks heeft.
Omdat het in die tijd verboden was een kut te tonen, een reet of een tepel, laat staan een pik, waren al die menselijke uithoeken weggekrast, wat een enorm werk geweest moet zijn, beeldje per beeldje, manueel — digitaal stond nog niet in 't woordenboek. De film bestond daardoor volledig uit krassen, waartussen her en der een badkuip, lavabo, bidet of wc te ontwaren viel. Ook omdat al die krassen pijnlijk voor de ogen waren, keek ik tijdens de voorstelling vooral naar het publiek. Dat bestond enerzijds uit oude, verfrommelde mannetjes en anderzijds uit maagdelijke jongeren. Het leerde me dat porno de seks is van wie geen seks heeft.
Cinema Leopold bestaat niet meer. Lang heb ik gedacht dat hij weggekrast was, maar het internet leert me dat de zaal in
1981 in vlammen opgegaan is. Er zou kwaadwilligheid in ’t
spel zijn: brand door de eigenaar. Op een of andere manier lijkt me dat een passend einde te zijn, zowel voor die cinema als voor dit blogstukje.
[In DLVuurtorenwachter dateert deze post van 2015. In 2022 redigeer ik hem opnieuw, ten behoeve van een aantal posts die zich over Gent en de Gentenaars buigen.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten