 |
— 2016 — Flor Vandekerckhove leest zijn verhalen voor in De Grote Post Oostende. — |
In 2015-16 toerde ik ’t land rond. Op podia, groot en klein, declameerde ik
mijn vissersverhalen. Bij zo’n tour hoort normaliter een boekje dat te koop aangeboden wordt. Dat is er niet van gekomen.
Daar prijs ik me nu gelukkig om. Op het podium bekken die vissersverhalen
wel lekker, maar in de beslotenheid zijner woning laten ze de schrijver onbevredigd
achter. Te uitleggerig, te expliciet, te lang, te anekdotisch… Dat wil je niet
op papier vereeuwigd zien. Al lang probeer ik die cyclus naar een hoger niveau te
tillen. En nu heb ik een vorm gevonden die eindelijk bevredigende, zelfs merkwaardige resultaten oplevert: de drabble.
Drabble is een Engels woord dat Google vertaalt als krabbel, maar als literaire term (nog) geen Nederlands equivalent
heeft. Ook in Duitsland, Frankrijk en Spanje, leert Wikipedia, zegt men
trouwens drabble. Het is de bende achter Monty
Python die het woord voor ’t eerst een literaire betekenis geeft. In Monty Python’s Big Red Book (1971) is drabble een gezelschapsspel waar je als
winnaar uitkomt als je er als eerste in slaagt een roman te schrijven. Het
reglement bepaalt dat honderd woorden volstaan, oftewel: Monty Python in zijn
goeie doen. De Birmingham University SF
Society gaat vervolgens met de term aan de haal en ordonneert dat een drabble altijd honderd woorden lang is,
niet 99, niet 101, exact honderd, titel niet inbegrepen. Een drabble is bijgevolg een extreem kort
handpalmverhaal dat aan die strenge honderdwoordenregel voldoet.
Ik begin met de vorm te experimenteren en constateer dat het niet voor
de hand ligt om een verhaal in exact honderd woorden verteld te krijgen. Je wikt
en weegt, alle anekdotiek gaat richting papiermand, schoonschrijverij is
contraproductief, hele paragrafen maken plaats voor de korte suggestie van één
woord. Waardoor… de onbevredigende vissersverhalen uit 2015-16 onverwachts een
vorm krijgen die er waarlijk mooie verhalen van maakt. Is dat niet
wonderlijk? Ik schaaf er nog een beetje aan en als ze klaar zijn laat ik ze op Rome
en de wereld los, zodat ook u kunt nagenieten van de verbeelding die de
visserij destijds in mij opgeroepen heeft. U zult zien dat ’t wreed kan waaien
op die kaaien.
Flor Vandekerckhove
Het bal der mannen
www.youtube.com/watch?v=7KEnQyW9u7k
Geen opmerkingen:
Een reactie posten