VANAF EEN BANK op de Spinoladijk kijk ik uit over zand en zee. Aan de vloedlijn een staak. Op de staak een vogel. Ik zit te ver om kraa of raa te horen, kraai of roek. Een kraaienbek is zwart, de bek van roek is grijs, ik zit te ver om het te zien. Mensen wandelen langs de vloedlijn, soms vóór de staak, soms erachter. Kraai trekt het zich niet aan, roek evenmin. Dan is ‘t tijd om weer eens op te stappen. Aan de vloedlijn zie ik dat de kraai geen kraai is en de roek geen roek. ’t Is een zwarte muts op een staak. Sea and shore lees ik op de muts. Die woont daar. (Flor Vandekerckhove⇲)
De e-boeken van De Lachende Visch zijn gratis voor wie erom vraagt. Het boek wordt u per e-mail toegestuurd. Vraag erom via liefkemores@telenet.be↗︎
Geen opmerkingen:
Een reactie posten