Dingen die voorbijgaan en dingen die niet komen

Links: Les idées claires (50 x 60 cm. 1958) van René Magritte.
Rechts: Aan de rotsblokken van de oostelijke strekdam in Oostende.

‘Alles wat we zien, verbergt iets anders. 

We willen altijd ontdekken wat er verborgen is 

achter wat we zien.’ 

(René Magritte)

Dingen — Op 7 juli 2007 (7,7,7, inderdaad), halverwege mijn dagelijkse wandeling, zat ik op het strand, geleund tegen zo’n rotsklomp aan de oostelijke strekdam in Oostende. Alles was als altijd — zon, zee, zand, zonnehoed — en ik dacht aan dingen die voorbijgaan. Maar die dag, toen ik opstond om de terugweg aan te vatten, en om me heen keek, zag ik dat het toch ietwat anders was. Ik kon er niet meteen de hand op leggen, maar toen ik het uiteindelijk toch deed, begreep ik dat het intussen 8 augustus 2008 geworden was (8, 8, 8, inderdaad.) Ik haastte me naar huis, schoor mijn wilde haren, nam een douche, zette mijn baret op en wachtte op dingen die gingen komen. Ze kwamen niet. Niemand zei iets. Ik kan je verzekeren dat je daarna anders kijkt naar dingen die voorbijgaan. 

Flor Vandekerckhove⇲

P.S. Iemand meldt me: 'In 2007 werd het oude oosterstaketsel afgebroken en pas in 2008 werd gestart met de bouw van de oostelijk strekdam.' Godver, denk ik, 't zal dat geweest zijn.

GESPREKKEN MET POLLEKE (2024) is een e-boek van Flor Vandekerckhove. 129 bladzijden, geschreven in het grensgebied tussen proza en poëzie. Waarbij het de lezer toekomt te oordelen of de schrijver de grens al eens oversteekt. Dingen is zo’n verhaal op de grens tussen poëzie en proza. Zoals alle e-boeken van De Lachende Visch is ook GESPREKKEN MET POLLEKE gratis voor elkeen die erom vraagt. Schrijf naar liefkemores@telenet.be⇲ (vermeld de titel) en vind het boek meteen in uw mailbox.