Succesvolle popsongs van een onbestaande band

The Velvet Sundown, met zanger Gabe Farrow, gitarist Lennie West, bassist-synth artist Milo Rains, en percussionist Orion "Rio" Del Mar. De band bestaat niet, de genoemde muzikanten bestaan evenmin.

TERWIJL IK deze zomer de confrontatie met de machinerieën van intelligentie (AI)⇲ aanging, ontplofte er in de popcultuur een bom. In enkele maanden tijd maakte The Velvet Sundown drie complete albums. En met succes, op Spotify⇲ brachten die 'langspeelplaten' intussen meer dan 1.400.000 abonnees op. Alleen…  The Velvet Sundown bestaat niet en de jonge mannen die de band vormen… bestaan evenmin. Muzikanten, muziek, liedjesteksten, foto’s… het is allemaal vrucht van AI. 

In de pop reageert men strijdvaardig. Hier⇲ luistert een stemmencoach naar de vocalist van die Velvet Sundown en neen, hij kan de stem niet als vals ontmaskeren, maar hij vertelt intussen ook welke voordelen een zanger van vlees en bloed heeft. Wat hij zegt laat me trouwens denken aan wat Nick Cave lang geleden al schreef. Ik ga dat hier niet reproduceren, maar ’t is zeker waard om nog eens te lezen: Computers mankeren het lef⇲. De redenering van Cave komt erop neer dat we bij bijzonder waardevolle muziek meer doen dan alleen maar luisteren. Bij uitbreiding: bij waardevolle literatuur doen we meer dan alleen maar lezen, bij een schilderij doen we meer dan alleen maar kijken… We bewonderen in al die kunstuitingen hoe iemand het lef heeft het menselijk tekort te transcenderen. (°)
Ook wat Sons Of Legion⇲ doet vind ik interessant. Die twee coveren Dust on the Wind⇲, nummer van die onbestaande Velvet Sundown. Ze zijn daarmee wellicht de eerste menselijke band die een nummer covert dat geschreven en uitgevoerd is door AI. Waarmee ze op hun manier doen wat Kenneth Goldsmith⇲ aan literatoren aanraadt te doen. (°°) 
Intussen zijn er ook al die zich specialiseren in het ontmaskeren van de fake popzangers op YouTube. Voor zover ik dat kan beoordelen doet die kerel van Wings of Pegasus⇲, zelf gitarist, dat bijvoorbeeld voorbeeldig.
Flor Vandekerckhove⇲

(°) Het laat me denken aan een oude discussie in de Nederlandse literatuur, Vorm of vent⇲. Misschien moet ik daar eens over schrijven en dat vervlechten met de hedendaagse AI-thematiek. Het laat me ook denken aan wat filosoof Greg Houwer hier⇲ over lichamelijkheid schrijft: Bewustzijn is een sociaal ding. Een prachtige song, een prachtig kunstwerk, een prachtig verhaal raakt ons juist omdat wij als luisteraar, toeschouwer, lezer… een lichaam hebben en de maker eveneens. We ervaren het lichaam (de pijn, kwellingen, vreugde, worsteling, twijfels…) van de maker. Zolang AI geen lichaam heeft, kan het ons niet op die menselijke manier raken. 

(°°) Iets nieuws maken is niet langer relevant, zegt Goldsmith. Maak datgene wat je vindt op ’t internet relevant, verplaats het, herschik het, verpest het, breng het samen. Schakelt dat de kunstenaar uit, zoals zovelen denken? Niet volgens Goldsmith: de ene herschikt het zo, de andere doet het anders, een derde doet er nog iets anders mee.