Eerder heb
ik al melding gemaakt van een stripverhaal waaraan Jo Clauwaert
(tekeningen) en ik (scenario) werken: Rooie
Machteld en de Uitgezogenen. (1) Dat verhaal speelt zich af in een Vlaanderen waaruit de industrie wel volledig weg is, maar de
bewoners toch nog uitgezogen worden.
Het is een work in progress, maar we
weten toch al dat het verhaal in de tradities van de gothic novel baadt en dat de heldin trekken vertoont van de
Amerikaanse Wonder Woman die als ’t
ware de naar Amerika uitgeweken tante van onze Rooie Machteld is.
Wonder Woman werd in 1941 bedacht door William
Moulton Marston (†1947). Het was zijn antwoord op Superman die in 1938 tot leven kwam en op Batman (vanaf 1939). De auteur baseerde zijn heldin op twee
vrouwen: Elizabeth (Sadie) Holloway en Olive Byrne. De eerste was zijn
echtgenote, de tweede zijn minnares. Uit beide verhoudingen ontsproten
kinderen. Het is iets wat wel meer voorkomt, zeldzamer is dan weer dat ze al vanaf
de jaren twintig in ’t geheim samenleefden, in een ménage à trois.
Marston en
zijn vrouwen waren sterke figuren. Hij was een bekende psycholoog (en de uitvinder
van de leugendetector). Zijn minnares, Olive Byrne, stamde uit een familie
waarin het feminisme prominent aanwezig was. Haar tante, Margaret Sanger, was
een bekende activiste. Echtgenote Elizabeth Holloway (†1993)
was dan weer een vrouw met drie universitaire diploma’s, in een tijd waar
hogere studies maar zelden voor vrouwen weggelegd waren. Na haar huwelijk met Marston bleef ze professioneel actief, ook zeldzaam in die tijd.
Terwijl Elizabeth uit werken ging, zorgde Olive voor de kinderen (twee van
haar en twee van Elizabeth). Het ménage à trois functioneerde wonderwel, zo
goed zelfs dat de vrouwen ook na Marstons dood bleven samenleven.
Het kan haast
niet anders dan dat een auteur die zich aan zo’n bron mag laven, een sterk
vrouwelijk personage neerzet, een heldin met feministische waarden. De
Amerikaanse feministe Gloria Steinem zegt daarover: ‘Wanneer ik nu terugblik op de Wonder Woman verhalen van de jaren
veertig, ben ik verwonderd over hun feministische boodschap. Wonder Woman
symboliseert veel waarden van de vrouwencultuur die feministen nu veralgemeend willen
zien.’ (2)
De kledij
van deze superheldin komt dan weer uit een ietwat minder feministische
hoek. Wonder Woman is vestimentair sterk verwant aan de Varga Girls,
tekeningen van schaars geklede dames die het blad Esquire op de middenbladzijde afdrukte en die tijdens WO II iconische pin-ups werden, fel gesmaakt door
de Amerikaanse soldaten in Europa.
De
combinatie bracht veel lezers in
verwarring. Jill Lepore die een boek over deze stripfiguur schreef zegt
daarover: ‘Veel mensen maakten zich
zenuwachtig over Marstons bedoelingen… “Is dit een feministisch project bedoeld
om meisjes te helpen kiezen voor de universiteit en voor een carrière of is dit
een soort soft porno?”’ (3)
En dan is er
tenslotte nog een facet dat zowel feministisch genoemd kan worden als het
tegendeel ervan. In bijna alle verhalen die Marston schrijft, wordt Wonder
Woman geketend of vastgebonden, waardoor ze al haar krachten verliest. Dat
gebeurt zoveel keer dat sommige critici er een seksuele obsessie in ontdekken.
Marston zou een liefhebber geweest zijn van de seksuele praktijk die bondage
(4) heet. Hij blijkt inderdaad van mening te zijn dat bondage
gepromoot moet worden, en dat zijn strip er goed aan doet jonge mensen in de praktijk in te leiden. Wanneer
hij dienaangaande van sadisme beschuldigd wordt, zegt hij: ‘Dit, mijn beste vriend, is de enige echt grote bijdrage van mijn
Wonder Woman tot de morele opvoeding van de jongeren.’ (5) Tegelijk komt het
beeld van de geketende vrouw uit de feministische beweging.
Suffragettes plegen in Amerika inderdaad geketend te betogen, als symbool van hun
onderdrukking. Zou het kunnen dat Marston het nuttige aan het aangename paart
en het feminisme aan de bondage? Daar lijkt het inderdaad wel op.
Wonder Woman slaagt er hoe dan ook telkens weer in om zich van haar ketenen te bevrijden, waarna ze met herwonnen supervrouwelijke krachten al het bestaande te lijf gaat. En dat, waarde lezers, zal in de Vlaamse strip Rooie Machteld en de Uitgezogenen niet anders zijn.
Wonder Woman slaagt er hoe dan ook telkens weer in om zich van haar ketenen te bevrijden, waarna ze met herwonnen supervrouwelijke krachten al het bestaande te lijf gaat. En dat, waarde lezers, zal in de Vlaamse strip Rooie Machteld en de Uitgezogenen niet anders zijn.
Flor
Vandekerckhove
(1) Zie De griezel die kapitalisme heet,
gepost op 26 augustus 2014, onder http://florsnieuweblog.blogspot.be/2014/08/de-griezel-die-kapitalisme-heet.html
(2) Geciteerd
In Wonder Woman: The complete History.
207 ps, auteur Les Daniels. 2004. Uitg. Chronicle Books.
(3) Jill
Lepore. The Secret History of Wonder
Woman. 410 ps. 2014. Uitg. Knopf.
(4) Meer
over bondage, zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bondage
(5) Geciteerd in http://time.com/3543528/7-amazing-things-you-didnt-know-about-wonder-woman/
(5) Geciteerd in http://time.com/3543528/7-amazing-things-you-didnt-know-about-wonder-woman/
1 opmerking:
Voor wie, als ikzelf, is grootgebracht met de vrouwelijke stripfiguren als Tante Sidonie en Madame Pfeip en hun aversie voor de strip zowel als voor het feminisme willen bijstellen ???
Een reactie posten