
In Dylans beste traditie staat het lied bol van de verwijzingen naar de cultuur waarin de bard waadt: al in de titel citeert hij poëzie van Walt Whitman, I Contain Multitudes staat in Whitmans gedicht Song of Myself, 51. Verder zijn er verwijzingen naar Macbeth van Shakespeare, verhalen van Poe, songs van collega’s, Joodse mystiek, Anne Frank, de door Dylan fel bejubelde William Blake, een arthousefilm, een pittig detail uit de Amerikaanse geschiedenis, panta rei van de filosoof Heraclitus…
Zelf blijft mijn oog haken aan: Follow me close, I’m going to Bally-na-Lee. Een zin die naar een Iers gedicht wijst. Dylan kent het als het lievelingsgedicht van Liam Clancy, die destijds grote invloed op hem had. (The Clancy Brothers komen ook voor in de film Inside Liewyn Davis, het wondermooie eerbetoon van de Coens aan de folkscene.)
Er vallen op ’t net veel interessante dingen te lezen over de schatkamer die Dylans song is, maar ik ben, denk ik, wel de enige die het gedicht The Lass from Baily-na-Lee in ’t Nederlands vertaalt.
Flor Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten