Ensor en zijn bende in Oostende

Pyrogravure van Jo Clauwaert (© 2012)

In een winkel vol

Muilen en prullaria

Krast hij een wereld bij elkaar,

Waarin vissers dood zijn als aristocraten,

Egmont, Hoorn, te midden van soldaten,

Nonnen, een geweer en een pastoor

Om ’t volk te weren,

Het naar de sloppen in de Witte Nonnenstraat,

Het Portje van Hourrah terug te laten keren.

Door zijn winkelraam

Ziet hij het vergaan ontstaan

Van Claus, van Arno

En de IJslandvaarders,

Terwijl de storm luidruchtig

Guirlandes en confetti,

Tips voor paardenrennen en voor koopjes

Over uitgewaaide kaaien jaagt

In het Straatje zonder Einde.

Pyrogravure van Jo Clauwaert (© 2012)

Als de perfecte commerçant

(Altijd een fopneus bij de hand)

Groet hij Zweig en Roth die,

Gestrand op een Grand Tour

Die er toch geen was,

Luisteren naar het kraken van de stad,

Onder het beuken

Van een stoet die

Nader uit het oosten komt.

Terwijl de dode rat Oostende viert,

Verlaat het schip De Hoop de kaai.

Het schuim verzwelgt de Vlaand’renstraat.

Permeke houdt zijn boog al klaar

Waarmee hij tierlantijnen schiet

Op meisjes die

Hun witte kousjes hebben aangedaan,

Niet voor Spilliaert, maar

Om naar ’t bal van Stephanie te gaan.

Ons niet gezien.

Niemand leert ons toten trekken,

Pyrogravure van Jo Clauwaert (© 2012)

Wij troosteloze wezen van het carnaval.

Kijk, de maskers komen van het strand,

Lucy Loes speelt het harmonium

En de waard zet al de roemers klaar.

Terwijl wij als de wachtman waken

Onder de spin boven zijn graf in ’t zand,

Neuriet Cowboy Henk het avondlied.

2006 Flor Vandekerckhove

[Dit gedicht verscheen eerder in een Oostende-special van het weekblad Knack.]