zaterdag 11 januari 2014
Middenberm
Omdat ik in dat station nog een andere trein moet nemen, stap ik als eerste uit. Tussen twee stilstaande treinen loop ik vlug de
kade af. Ik vind de uitgang niet en loop heel de weg terug. Geen uitgang! Net wanneer ik me begin af te vragen
waarom ik daar helemaal alleen loop, rijdt een van de treinen weg. Een doek wordt opzij geschoven. Het toneel dat zich ontvouwt is even dramatisch als lachwekkend. Dat laatste vooral voor de tweehonderd pendelaars die op het perron neerkijken op die ene mens die vanaf de middenberm naar hen staat te kijken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten