— Van links naar rechts: Jo Clauwaert, Flor Vandekerckhove, Freek Neirynk. — |
In Gent leer ik Freek Neirynck kennen als een imposante mens waar je
letterlijk noch figuurlijk naast kunt kijken: een volkse figuur met stevige sociale
standpunten; opgegroeid in de rebelse jaren zestig, waar hij een humoristische
draad aan overhoudt die je mag samenvatten als ‘lachen met de politieke elite.’ Die humor vindt een ideale uitweg
in het Marionettentheater
Taptoe waarmee hij internationale successen
boekt, en nog meer in ’t
Spelletje van Drei Kluite. In Gent woont Freek
Neirynck om de hoek. Wanneer ik op een dag in 1988 die stad verlaat om in Oostende
de redactie van Het
Visserijblad op te nemen loop ik hem onderweg tegen 't lijf. Hij vertelt me over een festival dat hij met gelijkgezinden op poten
zet. Inmiddels heeft dat internationale Puppetbuskersfestival er al zijn eenendertigste editie opzitten.
Freek Neirynck heeft wel meer gedaan. De plaats ontbreekt me om de man
recht te doen, je moet hier maar eens kijken. Een mens vraagt zich af hoe hij het allemaal voor
elkaar gekregen heeft.
Enkele jaren geleden schaft hij zich in Oostende een appartement op de
zeedijk aan. De kuststad wordt zijn nieuwe thuis. Oostende
omarmt de nieuwkomer meteen: Freek wordt ook daar een veelgeziene gast in
het culturele leven. Daar lopen we elkaar weer tegen het lijf. Hij nodigt me
bij hem thuis uit voor een etentje. Dat is het soort sociaal verkeer dat aan mij
niet besteed is; ik leg het hem uit in een brief die ook zijn weg
naar deze blog vindt, Neirynck kan het wel appreciëren.
We zijn elkaar blijven schrijven. Van mijn kant veelal
verontschuldigingen, waarin ik, zoals hier, weer eens
uitleg waarom ik weer niet
ingegaan ben op weer een publieke
activiteit die hij ontplooit. (Wat me weer
eens met de neus op de feiten drukt: mijn sociaal leven is een ramp!) Van
zijn kant zijn het nogal eens raadgevingen betreffende de schrijfwijze van ’t
Gents, zoals recentelijk nog in De toekomstige lotgevallen van Siegfried in Gent, een verhaal dat ik postuum aan Freek opdraag.
Flor Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten