60.000! Meer dan 60.000 keer zullen lezers De Laatste Vuurtorenwachter in 2019 bezocht hebben. Tegen de jaarwissel zal de blog meer dan 385.000 keer door derden bekeken zijn. Voor een schrijver die in de tijd van het papieren boek telkens enkele honderden exemplaren placht te verkopen is dat een verbazingwekkend getal. Ja, dat
internet, het doet iets met een mens.
Ik
maak er graag gebruik van, dat weet u, maar enkele jaren geleden heb ik toch moeten beslissen om me een beetje te matigen, want in 2016 postte ik niet minder dan 247 stukjes. Da’s ziekelijk veel, het betekent dat ik toen dagelijks een nieuw verhaal publiceerde. Ik moet me
echt leren matigen, zei ik terecht. In 2019 is me dat goed gelukt: tegen ’t
einde van ’t jaar zal de blog een kleine 200 nieuwe stukjes tellen; iets meer dan
eentje om de twee dagen, da’s toch al redelijker.
In
de rechtermarge van de blog staat een top tien van de meest gelezen
posten. 2019 brengt twee nieuwe topstukken voort. Cafeetje in Leffinge bevat herinneringen aan een schoolmakker. Prominent op 7 staat het verslag van een
boekpresentatie (!): Alle Oostendse rockers in één boek.
Toch wel straf dat het verslag van een boekpresentatie in de top-tien belandt.
Het
meest recente maandgemiddelde leert me dat de blog dagelijks meer dan 200 keer
aangeklikt wordt, 215 om exact te zijn. Dat is al meer geweest (in 217 zelfs
292/maand) en ook al minder (in 2016 is ‘t 150). 200 is een mooi
gemiddelde.
Wat heeft 2019 aan nieuwigheden gebracht? Wel, de aan deze vuurtoren verbonden uitgeverij De Lachende Visch heeft weer een nieuw e-boekje gepubliceerd: 99 extreem korte verhalen. Dat dichteres Delphine Lecompte het voorwoord wilde leveren maakt me extreem blij. Ook nieuw is dit: ik ben eindelijk overstag gegaan, ik heb me een facebookaccount aangeschaft, weliswaar onder een pseudoniem (Liefke Mores), want ik blijf dat spel een beetje wantrouwen. Dat ik me er nu toch bij aangesloten heb, heeft een reden. Ik gebruik Facebook om publiciteit te maken voor de Ostend Social Club Avondgenoegen, waarmee ik sinds kort de boer opga: poëtische teksten uit De Laatste Vuurtorenwachter op poëtische pianomuziek van Dimer Geedts. (U kunt ons trouwens boeken: mail naar liefkemores@telenet.be.) Mijn verhalen op muziek? Hoe dat klinkt kunt u horen op de podcast, ook daarmee ben in 2019 begonnen. Blog, podcast, uitgeverij, facebookpagina, weggeefwinkel, Avondgenoegen … Ja, ’t is waar wat ze zeggen: gepensioneerden hebben het druk druk druk.
Wat heeft 2019 aan nieuwigheden gebracht? Wel, de aan deze vuurtoren verbonden uitgeverij De Lachende Visch heeft weer een nieuw e-boekje gepubliceerd: 99 extreem korte verhalen. Dat dichteres Delphine Lecompte het voorwoord wilde leveren maakt me extreem blij. Ook nieuw is dit: ik ben eindelijk overstag gegaan, ik heb me een facebookaccount aangeschaft, weliswaar onder een pseudoniem (Liefke Mores), want ik blijf dat spel een beetje wantrouwen. Dat ik me er nu toch bij aangesloten heb, heeft een reden. Ik gebruik Facebook om publiciteit te maken voor de Ostend Social Club Avondgenoegen, waarmee ik sinds kort de boer opga: poëtische teksten uit De Laatste Vuurtorenwachter op poëtische pianomuziek van Dimer Geedts. (U kunt ons trouwens boeken: mail naar liefkemores@telenet.be.) Mijn verhalen op muziek? Hoe dat klinkt kunt u horen op de podcast, ook daarmee ben in 2019 begonnen. Blog, podcast, uitgeverij, facebookpagina, weggeefwinkel, Avondgenoegen … Ja, ’t is waar wat ze zeggen: gepensioneerden hebben het druk druk druk.
Wat
me tot de perspectieven voor 2020 brengt. Misschien ontmoeten we elkaar volgend
jaar wel, Ostend Social Club Avondgenoegen
immers van start gegaan met een never ending
tour, die in 2020 misschien wel langs uw deur passeert. Kom dat zien! Kom dat zien!
Flor
Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten