dinsdag 17 december 2019

Sommige dingen zijn echt niet goed voor het moreel

— De jaarwisseling is het moment waarop een mens de balans opmaakt. Dat heb ik hier al cijfermatig gedaan. ’t Is ook een tijd van de lijstjes: de tien beste van dit, de top honderd van dat. Ik heb ook zo’n lijstje, het staat daar. Maar er is ook zoiets als het moreel: hoe is ’t gesteld met mijn innerlijk zelfvertrouwen? Wel, ook die balans heb ik nu opgemaakt. —   

2019 zal me bijblijven als het jaar waarin mijn fysiek een stap achteruit zet en mijn schrijfpraktijk een stap vooruit. Dat laatste komt door de Ostend Social Club Avondgenoegen waarmee ik, geassisteerd door pianist Dimer Geedts, de boer op ga. Mijn literaire productie vaart daar wel bij: naast verhalen die niemand leest, produceer ik nu ook gedichten die nog minder mensen willen lezen. Waardoor mijn blog welhaast op literatuur lijkt. Is dat niet cool?! Tot zover de pluspunten.
U bent ongetwijfeld meer geïnteresseerd in de minpunten. Mijn fysische achteruitgang komt doordat ik in 2019 opgehouden ben met joggen, dat heb ik hier al verteld. En ik kan je verzekeren, jonge lezers, eens je ermee ophoudt gaat het snel. Snel de berg af! Je gewicht, je bloeddruk, je cholesterol, je suikerspiegel, je vergeetachtigheid … Pijlsnel schiet dat alles de hoogte in en navenant snel piekt de pillenconsumptie. In 2018 consumeer ik nog geen pillen, nuldebotten, want ik ben niet het soort mens dat op weg naar de afterparty zo nodig xtc moet nuttigen. Dat is in 2019 wel veranderd. Thans neem ik een piepklein pilletje vóór het ontbijt, drie keer daags neem ik een ronde pil bij ‘t eten en als toemaatje een capsule voor het slapengaan. Gewoon om in leven te blijven hé!
Het is me ook wel aan te zien, kijk maar. Ik bevind me in de Colruyt en duw mijn winkelkar door de gangen. Voor me lopen twee jonge vrouwen die me de doorgang beletten. Ze nemen er de tijd voor en schijnen niet te beseffen hoe druk de gepensioneerde medemens het heeft. Ik maak een beetje misbaar om op te vallen, in de hoop dat ze me doorlaten. Dat lukt. Zegt de ene vrouw tegen de andere: ‘Maak eens een beetje plaats, zodat dat ventje kan passeren.’ Dat ventje! Meer moet ik niet meer zeggen zeker?! Dat ventje!

Flor Vandekerckhove


— U kunt Avondgenoegen boeken: mail naar liefkemores@telenet.be —

2 opmerkingen:

Dirk Cosyns zei

Tot mijn levensgezellin, mij deed opmerken over kennissen; " zeg, diene mens is wel over de zeventig"... haha aan het lot valt niet te ontkomen Floremont.

De laatste vuurtorenwachter zei

Ja, da's waar. Maar toch!