Onder het lemma gothic⇲ verzamelt De Laatste al meer dan twintig stukjes, ik mag mezelf zelfs auteur van de kortste Vlaamse gothic ooit⇲ noemen. ’t Is vanuit die oude interesse dat ik op Netflix naar een goeie — wat in het genre zeldzaam is — gothic zoek en bij The Fall of the House of Usher⇲ terechtkom, miniserie, acht afleveringen.
Deze regendagen zijn uitermate geschikt om te bingewatchen⇲ en dat is ook wat ik in mijn luie zetel onnadenkend begin te doen. Tot ’t me opvalt dat de jonge echtgenote uit het verhaal Annabel Lee heet en dat d’r echtgenoot het gelijknamige gedicht voor haar reciteert. Ik ken dat gedicht van Edgar Allen Poe, ik heb het vertaald als Annabel Verlee, je hoort me de vertaling hier⇲ reciteren, naast Bob Dylan die het oorspronkelijke gedicht voordraagt.
Daarmee is mijn aandacht uiteraard gewekt en vanaf nu kijk ik met een wakker oog. Meteen valt het me op dat de huisadvocaat Arthur Gordon Pym heet; ook die ken ik, da’s de held uit een van de griezelverhalen van Poe, ik heb het erover in Woeste golven, trillende pennen⇲.
Omdat ik intussen vrees sommige links over ’t hoofd te zien, zoek ik ’t op en zo leer ik dat de titel gelijk is aan die van een kort verhaal uit 1840: The Fall of the House of Usher⇲; openbaar aanklager Auguste Dupin komt uit ‘The Murders in the Rue Morgue’; en dat gaat maar door, je vindt een volledige lijst in de Engelstalige Wikipedia⇲: verwijzingen naar verhalen, gedichten, een toneelstuk, zelfs familie van Poe. En ik had inderdaad al een en ander over ’t hoofd gezien: Verga is een anagram van Raven; de titel van de eerste episode ‘A Midnight Dreary’ komt van de eerste zin uit The Raven: Once upon a midnight dreary, while I pondered, week and weary … Wat een prettig weerzien zeg met het gedicht, waarover ik lang geleden een stukje schreef in Edgar Allan Poe blijft inspireren⇲.
Hoed af voor Mike Flanagan⇲, maker van de reeks. Ik zie dat Netflix nog werk van hem heeft: The Haunting⇲, Midnight Mass⇲, The Midnight Club⇲… Maar eerst de slotaflevering van Usher!
 |
De digitale publicaties (pdf en/of EPUB) van De Lachende Visch zijn gratis. Mail erom (en vermeld de titel): liefkemores@telenet.be⇲. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten