Centraal op de postkaartfoto: hotel Glibert, Driftweg Bredene, omgeven door drie vakantievilla's⇲ in de achterliggende verkaveling. Van links naar rechts: Honoré-Malfada⇲, L’Aube en Les Allouettes. Vooraan zien we de kusttramlijn en helemaal vooraan de Koninklijke Baan. |
BREDENE — De postkaart circuleert al vele jaren op ’t net en we weten ook wel wat. De inventaris van onroerend erfgoed⇲ vermeldt het gebouw terloops als luxehotel, gevolgd door 1908, 1910-1911, waaruit ik afleid dat het ten laatste in 1911 klaar is om gasten te ontvangen.
De sfeer die het gebouw op de foto uitwasemt doet me ietwat aan Harry Potters Zweinstein⇲ denken, maar de uitbaters catalogeren het gewoon als familiepension, met daaraan verbonden café en restaurant. Je hoeft niet aan één lange tafel aan te schuiven, er is ‘service par tables séparées’. Er zijn badkamers en er is elektriciteit. Wie heimwee naar huis heeft, kan bellen, er is telefoon (nummer 582). Wie met eigen wagen komt, wellicht via de Koninklijke Baan⇲ (in die tijd niet verder dan Blankenberge), kan die kwijt in de ruime hotelgarage. Dat alles staat op een promotiekaartje, ik weet niet uit welk jaar.
Lang denk ik dat Glibert een fout is, dat het eigenlijk Gilbert moet zijn. Ik ben daar niet alleen in, ook de postkaart zegt Gilbert en de spellingscontrole van mijn Mac maakt er ook graag Gilbert van. Maar het is wel degelijk Glibert. Dat is, weet ik inmiddels, een veelvoorkomende familienaam, hij wordt bijvoorbeeld meer dan twintigduizend keer vernoemd in Geneanet⇲, een stamboomsite. Dat grote aantal weerhoudt me er trouwens van om in die massa naar de Bredense hoteluitbater te zoeken.
In het Jaarboek 2010 van Ter Cuere⇲ vind ik een aanknopingspunt: een lange lijst van Bredense burgerlijke oorlogsslachtoffers vermeldt twee Gliberts. De twee krijgen een vergoeding omdat ze tijdens de Eerste Wereldoorlog weggevoerd werden, uit huis gezet of gevangengezet (er staat ‘opdrijving’.) De ene heet Oscar, woont in de ‘Kapellewijk’ en is bouwkundige, de andere heet Adrien-Fernand, woont in Turkeyen 26. (*) Misschien woont Adrien-Fernand Glibert later/vroeger/ook in de Rue Africaine 29 te ‘onleesbaar’, ook dat adres staat naast zijn naam, hoe dan ook: hij is… hotelier. Ik ga ervan uit dat hotelier Adrien-Fernand de eigenaar van het gelijknamige hotel is.
Lang functioneert het gebouw niet als luxueus familiepension. In 2020 wordt het verkocht om deel uit te maken van Sanatorium Marin⇲, ook Hôpital Maritime Roger de Grimberghe⇲ genaamd, naar de weldoener⇲ die in zijn testament geld ter beschikking stelt voor de bouw van zo’n sanatorium.
Hoe het Adrien-Fernand Glibert verder vergaat, blijft verborgen in de nevelen des tijds. We kunnen hem de vragen van Paul Jambers⇲ niet meer stellen: wie is hij, wat doet hij, wat drijft hem?⇲ Blijft Glibert in Bredene wonen? Verblijft hij hier alleen maar? Verhuist hij naar Saint-Gilles of Ixelles, twee gemeenten waar er inderdaad een Rue Africaine is? Bestaat er een nazaat met een stoffig familiearchief op zolder?
Flor Vandekerckhove⇲
Hoe het Adrien-Fernand Glibert verder vergaat, blijft verborgen in de nevelen des tijds. We kunnen hem de vragen van Paul Jambers⇲ niet meer stellen: wie is hij, wat doet hij, wat drijft hem?⇲ Blijft Glibert in Bredene wonen? Verblijft hij hier alleen maar? Verhuist hij naar Saint-Gilles of Ixelles, twee gemeenten waar er inderdaad een Rue Africaine is? Bestaat er een nazaat met een stoffig familiearchief op zolder?
Flor Vandekerckhove⇲
(*) ‘Turkeyen’⇲ verwijst naar een wijk gelegen langs de Driftweg, tussen Groenendijk en Parklaan, de oorsprong van de naam ligt in een hoeve die Cleen Turquie heette en aan ’t uiteinde van de Groenendijk lag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten