woensdag 15 mei 2024

Wetenschappelijk bewezen: waden in de branding is gezond

Links: de opstelling van de wetenschappelijke 'stofzuiger' op de oostelijke strekdam in Oostende. De machine verzamelt partikels waarvan de werking achteraf in 't labo onderzocht wordt. Rechts: ook mijn neus verzamelt bij ’t stappen partikels van opspattend zeewater. Mij moet niemand overtuigen van de weldoende kracht.


ZIE je wel! ‘k Wist het! Niets is zo gezond als waden in de branding. Ik zei het onlangs nog in Mijmeren onder de boeg van de Vindictive: ‘’t Kan haast niet anders of dat het gezond is.’ Wat ik al levenslang instinctief aanvoel en menig keer bezing in kwatrijnen, handpalmverhalen  en oneliners… is nu ook wetenschappelijk bewezen: Opspattend zeewater versterkt het immuunsysteem.
Blakend van gezondheid was ik die dag van 
’t Dunegat in Bredene tot aan de strekdam in Oostende gewaad en daar dommelde ik een beetje in, tegen zo’n klomp rotssteen, het was een eerste zomerdag. Op de strekdam was bedrijvigheid: wetenschappers legden daar een filmcrew uit hoe gezond het hier wel is, aan de vloedlijn. Waarna ik de terugweg aanvatte, andere waders groetend, want ja, we herkennen elkaar wel, de ware daders en niet alleen aan onze gezonde blos, ook aan onze manieren. Zo weten we trouwens ook een valse wader te ontmaskeren, als de man met het voetje.
Die jonge wetenschappers moeten nu ook niet doen alsof ze ’t warm (zee)water uitvinden. Waarom werd er in de jaren twintig in Bredene een Sanatorium Marin gebouwd? Omdat 't hier gezond is toch. En een Hospice Roger de Grimberghe in Middelkerke?  En in Frankrijk, het Hôpital Maritime de la ville de Paris in Berck-sur-Mer? Waren er in die tijd al geen wetenschappelijke studies die de gezondheid van zeewater aantoonden? Waarom staat het Zeepreventorium in De Haan anders vlak naast in de branding? 
Ik heb anders nog wel enkele ideetjes voor studiewerk. Verzacht waden in ’t zeewater niet, net als muziek, de zeden?  Ik weet haast zeker van wel. Stimuleert het waden al dan niet het schrijven van liefdesgedichten?  Bij mij wel, ja. Is waden in ’t zeewater een manier om waardig ouder te worden? Voor mij wel ja. Is waden in de branding geen wapen tegen de stress, zoals hier overduidelijk blijkt
En dan, na een hopelijk lange, hete zomer, breekt onvermijdelijk de tijd weer aan waarop een mens de sandalen terzijde schuift, dikke kousen aantrekt, lange onderbroek aankoopt, sjaal tevoorschijn haalt, wollen muts opzet, oorverwarmers, terlenka ondergoed, rolkraag, wanten, stuifbril, want want want…. Gelukkig blijft ook dat niet duren en waden we enkele maanden later alweer de wintermaanden uit.
Flor Vandekerckhove

Geen opmerkingen: