vrijdag 4 oktober 2024

Mijn herinneringen aan het lunapark

De foto komt van het profiel van de FB-groep Bredene Retro, de herinneringen zijn van mij. Links op de foto: toegang tot dancing Wig Wam. Rechts: openstaand portaal van het lunapark.



WILLY Brys was de uitbater, een jongere jeugdvriend van mijn vader. Achteraan was er soortement mini-bowling, nog daarachter kwam later dancing Wig Wam en helemaal vooraan stond rechts een rij voetbaltafels. In het middenstuk presenteerde 't lunapark een verzameling vernuftige elektronica ter vertier, kijkkasten die tegen geringe betaling opflitsten: geweerschieten, autoracen, flipperen, een grijpkraantje dat je (net niet) kon hanteren,… Soms, heel soms, had je prijs, meestal was je eraan voor de moeite.
Jonge Vlaamse tieners, als ik, leerden er hoe je indruk op Waalse meisjes kon maken. Je keek dat af van oudere tienerjongens die in het openstaande portaal plaatsnamen, waar ze nonchalant tegen de deurpost leunden, rechtopstaande kraag à la James Dean, duimen achter de broeksriem, zoals cowboys, brillantine was een plus, kauwgom een must. Als ze succes boekten en met een meisje in de diepten van dat speelhol-voor-beginners verdwenen, nam je hun plaats tegen de deurpost in, rechtopstaande kraag, duimen achter de broeksriem. Als je geen brillantine voor handen had, dan toch kauwgom. Soms, heel soms, had je prijs, meestal was je eraan voor de moeite.
Flor Vandekerckhove

GAUW! is het eerste boekje dat ik schreef nadat ik eind 2013 besliste alleen nog digitaal te publiceren. Het verhaal, waarin ik over mijn kindertijd vertel, verscheen als e-boekje in 2014. Gaandeweg leerde ik meer over elektronisch schrijven. Het verhaal werd daardoor in opeenvolgende edities korter, de vierde editie voegde er links aan toe, waardoor lezers voortaan ook naar liedjes uit die tijd kunnen luisteren. In deze vijfde editie behoud ik de liedjes en herschrijf het verhaal helemaal in provoverzen, een door mijzelf bepaalde vorm met strenge regels die ervoor zorgen dat het verhaal tegemoet komt aan de verwachtingen van internetlezers: kort, vernuftig in zijn eenvoud, erg geschikt voor wie, zoals ik, een korte spanningsboog heeft… De e-boeken (pdf en ePub naar keuze) van De Lachende Visch zijn gratis. Mail erom (en vermeld de titel): liefkemores@telenet.be.

3 opmerkingen:

Luc Blomme zei

Meestal was je eraan voor de moeite.
Maar met dit verhaal an sich heb je méér dan prijs!

Ivan Schamp zei

Ik herinner me nog dat ik een zomer lang bij de deur van de Wig Wam de opdracht kreeg de identiteit van de bezoekers te controleren. Een buitenwipper was ik niet want zo'n gestalte heb of had ik ook niet.
Bij problemen moest ik de uitbater, Willy Brys, contacteren.

laurentius vanacker zei

Ik ,die als kleine jongen nooit geen geld had , kon een uur kijken naar de vele toeristen die op die flippers speelden. De 5 franks vlogen er door. Toen veel later de eigenaar Willy Brys , door een val met zijn fiets , overleed , werden alle spelen verkocht. Ik kocht zo een flipperkast en zette hem op mijn zolder .Jaren heb ik , mijn jong zijn , terug gewonnen. Ik speelde elke dag , Ik heb hem nog altijd , al zijn de rubbers versleten , en werkt hij niet meer. Iemand zei : "Hij is nu veel waard " Weet ik , maar hij blijft een deel van mijn huis. Een stuk van mijn vroeger verlangen , spelen op mijn eigen flipperkast.