Ze had er
schoon genoeg van en besloot ervandoor te
gaan. Het was haar manier om het haar ouders duidelijk te maken. Bij het
krieken van de dag verliet ze het huis. In de
winkelstraten vond ze een galerij waar het droog was en gezellig toeven. Niemand
lette op het kind, ’t zou vandaag niet meer mogelijk zijn. Ze kreeg geen honger, werd niet moe, ze keek en keek. De mensen liepen om haar heen en namen al haar gedachten mee. Toen de
avond viel waren al haar zorgen in de massa opgenomen. Ze ging weer naar huis. Er waren
boterhammen en er was soep. Zij had de dag doorstaan en niemand
had iets opgemerkt.
Flor
Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten