Ik
moest me stilhouden, het hun niet moeilijker maken dan het al was, vooral niet in
de weg lopen.
Dus zat in de fauteuil, met opgetrokken beentjes om zo weinig mogelijk plaats in te nemen. Om mezelf stil te houden las ik in
een ouwe omnibus met harde kaft, een verzameling van het weekblad Robbedoes, wat enige concentratie vroeg omdat ik zo’n
verhaal moest zien te volgen door op ’t einde van de aflevering, soms maar een
bladzijde lang, naar het volgende nummer in die omnibus te bladeren en daar de draad weer op te nemen. Ik moest dat doen zonder dat ik me onderweg liet
afleiden door alles wat ik tegenkwam: tekeningen,
verhalen, raadsels en hun oplossingen, waardoor ik soms de draad verloor. Toen trok mijn vader snuivend de deur
open. Hij bleef wijdbeens voor me staan,
snoof twee keer na elkaar, trok de omnibus bruusk uit mijn handen en scheurde heel dat dikke boek middendoor.
Flor Vandekerckhove
Geen opmerkingen:
Een reactie posten