De dood van de onbekende schrijver Frank M.

Frank Moyaert (1963-2014)

Er is maar weinig kans dat u ooit iets van de Vlaamse schrijver Frank Moyaert (1963-2014) gelezen hebt. Buiten de kringen van het antipostmodernistische tijdschrift Weirdo’s (oplage: 160) is hij wellicht weinig bekend, zo weinig dat zijn overlijden op 20 juli in de plaatselijke editie van Het Laatste Nieuws vermeld wordt als dat van Frank M.

Frank Moyaert? Nooit van gehoord. Maar een stukje dat ik eerder in deze blog geplaatst heb, onder de spetterende titel Guy van Hoof, een soort klassenbewustzijn, heeft enige correspondentie opgeleverd en het is tijdens dat over & weer geschrijf dat ik niet alleen Weirdo’s leer kennen, inclusief de erg sociaal geëngageerde (!) rubriek De hemel heeft geen dak die van Hoof daarin verzorgt, maar ook de mare verneem dat Frank Moyaert, die Weirdo’s destijds mee gesticht heeft, dodelijk ten val gekomen is.

Het Laatste Nieuws verwoordt het als volgt: ‘Frank M., een 51-jarige bewoner van een appartementsgebouw in de Helenalei, is zondagochtend dodelijk ten val gekomen. De man die op de vijfde verdieping woonde, was via de achtergevel naar het appartement onder hem geklommen om daar elektriciteit van zijn buurman af te tappen.’ Elders blijkt dat de buurman eigenlijk een leegstaand appartement is, mèt elektriciteit.
Bij het stuk staat een foto van het flatgebouw dat ik herken als zijnde van het soort waarin men de verworpenen der aarde pleegt onder te brengen. Daar woont ook ene Aziz die de journalist het volgende toevertrouwt: ‘Rond 10 uur werd ik wakker door gerommel buiten. Toen ik ging kijken zag ik iemand naar binnen klimmen op de vierde verdieping. Dit klinkt misschien gek, maar zulke dingen gebeuren in dit gebouw heel vaak. Ik keek er dus niet zo van op en ging weer naar binnen. Nog geen minuut later hoorde ik een klap. Ik zag iemand liggen op de garage. Ik heb onmiddellijk de hulpdiensten gebeld. Pas later had ik door dat het om Frank ging.’ U leest dat goed. De genaamde Frank M., 51 jaar, wordt zonder elektriciteit gezet, iets wat daar regelmatig met mensen gebeurt. En hij valt dood terwijl hij probeert stroom af te tappen. Langer moet dit verhaal niet worden, vind ik. Mocht deze blog een Amerikaanse rechtbankfilm zijn, dan zou ik er nog aan toevoegen: I rest my case.

Flor Vandekerckhove

Wie een proefexemplaar van Weirdo’s wenst toegestuurd te krijgen stuurt een bericht naar hubert.vaneygen@skynet.be.