 |
| — Robbe © Jo Clauwaert — |
Al heel lang probeer ik me Consciences meesterwerk De leeuw van Vlaanderen toe te eigenen.
Lang geleden heb ik een feuilleton gepubliceerd onder de bombastische titel De slag der sporen van hormonen in het vlees.
Ik was daar niet tevreden over en heb er later een korte roman van willen maken.
Die werd nooit afgewerkt. Nog later is er een scenario uit voortgevloeid, basis
voor een stripverhaal dat er blijkbaar evenmin komt. Wie meer over al die
mislukte pogingen wil vernemen kan hier terecht.
Nu probeer ik, samen met illustrator Jo Clauwaert, weer iets anders. Ik weet niet goed in welk genre ik deze nieuwe poging moet
onderbrengen. Het verhaal valt samen met de making-of ervan —
hoe heet dat dan? — en we bevinden ons hier & nu in de achtste aflevering. Het
vorige stuk staat hier en dat leidt je op
zijn beurt naar de zes voorgaande afleveringen.
In deze achtste episode wil ik het over Robrecht van
Vlaanderen hebben, die door ons Robbe genoemd wordt. Laat ons kijken hoe
Conscience die held beschrijft. Robrecht is een ridder ‘die een ongemeen spytig en stuer voorkomen had. Zyne oogen draeiden
halstarrig in het rond (…)’ Vergis ik me als dat de beschrijving van een
dolleman is? Verder staat dit: ‘Om de
vyftig jaren oud, maer nog in de volle kracht des levens, met breede borst en
zware leden, kon men hem als de sterkste ridder aenzien.’ Robrecht is niet
alleen een dolleman, hij is ook een krachtpatser. Een bendeleider ook, zo
blijkt: ‘By alle veldtochten had hy de
vlaemsche benden aengevoerd, en eenen ontzachelyken naem onder de vreemden verkregen.’
Die beschrijving biedt ons genoeg munitie om van Robbe een
schipper ter zeevisserij te maken die, omdat de zee in ’t jaar 2102 geen vis
meer bevat, overgeschakeld is op het lucratieve transport van asielzoekers, mensen zonder papieren die over de wereld uitzwermen om te ontsnappen aan de klimaatcatastrofes die hun thuislanden teisteren.
Robbe wordt in ons verhaal een mensensmokkelaar, met inderdaad ‘eenen ontzachelyken naem onder de vreemden’ en
niet alleen omdat zijn ogen
halsstarrig in het rond draaien.
Voilà! We hebben weer een steentje op de stapel gelegd. We
weten nu wie Robbe is. Net zoals we in een vorige aflevering de personages Jan
Breydel en Pieter De Coninck hebben leren kennen en uiteraard ook Machteld, die
de ware heldin wordt van ons ding in wording — ding ding.
Flor Vandekerckhove
(Vervolgt)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten