 |
| — Links: Franky De Vriendt in 1998, rechts Bé Van de Zee in 2012. (Eigen foto's) — |
Garnaalvisser Franky De Vriendt kent zijn moment of fame in de zomer van
1996. Dan loopt er in de Zeebrugse
Seafront Gallery een tentoonstelling over flessenpost⇲. De Vriendt toont daar zijn collectie: postkaarten en andere correspondentie, verzameld tussen 1976 en
1996; antwoorden van mensen die op een of ander strand zijn message in a bottle vinden. In Het Visserijblad zegt De
Vriendt daarover: 'Ik drink veel water
terwijl ik op zee ben en de plastic fles gaat telkens overboord. Maar da's geen milieuvervuiling, want
ik steek in elke fles een berichtje. Mijn adres staat daar op en de datum
waarop het bericht over boord gaat, de windrichting ook. Ik krijg haast
dagelijks reacties. Ik schat dat er zo'n vijf procent van mijn flessenpost
beantwoord wordt. Soms al na
enkele dagen, soms na tien jaar.’
Nederland heeft een specialist
inzake flessenpost. Strandjutter
Wim Kruiswijk loopt vanaf Zandvoort dagelijks acht kilometer ver over het strand en schopt
tegen elke fles die hij ziet liggen. Jaarlijks vindt de man tientallen berichten. Veel flessenpost komt, zegt
Kruiswijk, van kinderen; soms zijn het zeelui die eerst een fles rum kraken en het leeggoed, in de daaropvolgende romantische stemming, — met bericht — aan het water
toevertrouwen. Of het zijn berichten van De Vriendt waarvan Kruiswijk er vijftig uit het water haalt. Kruiswijk beantwoordt elk bericht, via de gewone post, en houdt daar soms jarenlange correspondenties aan
over, onder meer met Franky.
Franky heet niet langer zo. Op latere
leeftijd komt De Vriendt tot de conclusie dat hij een zij is. Ze heet nu
Bo-van-de-zee en ze heeft de visserij achter zich gelaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten