De Kerstmuziekverbrijzelaar ®

Met lede ogen keek ik naar de luidsprekers. Weer zouden ze me dagenlang in kerstmuziek onderdompelen, iets wat ik verleden jaar maar met veel moeite had weten te overleven. Ik moest iets ondernemen.

‘Knip gewoon de draad door,’ zei mijn zoon.

‘Zo simpel is het niet’, antwoordde ik, ‘de luidsprekers zijn draadloos met elkaar verbonden.’

‘Dan heb je iets nodig waarmee je de frequenties kunt verstoren’, zei hij.

De rest van ons gesprek moet ik u onthouden, want dat ging over bluetooth en wifi, vrije frequenties en interferentie, antigeluid en akoestische reflectiedempers, staande golven en amplitude, voortplantingsrichting en evenwichtspositie, knopen en buiken, hoekfrequenties en golfgetallen, tegengestelde fases en inverse amplitudes, kwartlamba- en absorptiedempers… U begrijpt dat ik er niets van begreep en ik begreep dat ik het aan mijn zoon moest overlaten. Hij zou kijken wat hij kon doen.

Een uur voor de middenstand de muziekknop zou indrukken bracht hij me een zelfontworpen apparaat. ‘Van zodra het patent geregeld is’, zei hij, ‘wordt dit bekend als de Kerstmuziekverbrijzelaar ®.’

Wat ik zag leek op een kalasjnikov, waarvan het magazijn vervangen was door een soort afstandsbediening. Verder viel me de antenne op en er was ook een zwengel, wat ik merkwaardig vond in deze digitale tijden. Mijn zoon plaatste een driepikkel op de vensterbank en richtte zijn Kerstmuziekverbrijzelaar ® op de luidspreker aan mijn gevel.

‘Het probleem,’ zei hij, ‘is dat je…’ en weer ging het over antigeluid, staande golven, voortplantingsrichting, hoekfrequenties, tegengestelde fases en absorptiedempers… ‘Zo niet,’ besloot hij, ‘verstoren we de draadloze verbindingen bij de buren.’

In spanning wachtten we op de eerste tonen. En opeens was ’t van dat: I’M DREAMING OF A WHITE… Mijn zoon gaf een ruk aan de zwengel, knipte een lampje aan en nadat hij de trekker had overgehaald geschiedde wat volgt: de garagepoort van de overburen ging open, in de living sprong de televisie aan, her en der begonnen voordeurbellen te rinkelen, ergens werd een beddenbodem geactiveerd, in de tearoom begon de ventilator wild te draaien en op mijn zolder ontbrandden al de kweeklampen. De kerstmuziek echter… ging door en door en door en door.

‘Volgend jaar beter’, zei mijn zoon, terwijl hij z’n Kerstmuziekverbrijzelaar ® opborg, 'er is nog een beetje werk aan'. Ongevraagd voegde Bing Cosby er aan toe: AND MAY ALL YOUR CHRISTMASES BE WHITE.

Flor Vandekerckhove