De hemden van mijn dochter

— Benny Blasé presenteert de collectie Benny Afriek, aan de Dampoort in Gent. Centraal vooraan zitten mijn dochter en haar vent. Ze worden omgeven door pittige mannen. Ik zie dat ook mijn zoon (extreem links) van de partij is. © Roel Weenink. —

Weet u wat een fair fashion rock & roll label is? Wellicht niet, want er is er maar een in heel Vlaanderen. Dat label vindt u trouwens alleenlijk op mannenhemden en misschien ook op manchetknopen die bij zo’n hemden passen.

Wie alleen T-shirts draagt, denkt hier geen boodschap aan te hebben, maar hij doet er toch goed aan om verder te lezen, want het gaat om kunst en niet zomaar om confectie.

Daar begon het nochtans mee, met confectie. Op een blauwe maandag begon mijn dochter out of the blue mannenhemden op maat te maken, stuk per stuk, onder de spetterende merknaam Benny Blasé. Haar moeder bekeek deze nieuwste ontwikkeling maar met een scheef oog, wat enigszins te begrijpen was, na al de strapatsen die zij betreffende haar dochter alreeds had moeten verwerken.

We zijn inmiddels drie jaar verder en het exclusieve fair fashion rock ‘n’ roll label Benny Blasé heeft pieken & dalen gekend, en vooral veel naaiwerk. Om een lang verhaal kort te maken: zelfs in mijn kleerkast hangt nu een hemd genaamd Benny Blasé!

Haar moeder hoopte dat de markt hiermee volledig verzadigd zou zijn, want de collectie is, zegt mijn dochter, bedoeld voor ‘pittige mannen’ en in die doelgroep moet ik, en dan nog alleen maar met veel goede wil, als een extreem randgeval geduid worden.

Dat was evenwel buiten de waard gerekend, want inmiddels had mijn dochter een artiest leren kennen en ze had die in huis gehaald, waardoor er nu godver een wisselwerking tussen hun werelden ontstaat: ‘We zijn allebei makers en we gaan beiden uit van materialen die onderweg ons pad kruisen.’ 
Vandaar wellicht dat er op mijn koertje een heleboel mikmak ligt die het koppel aan zee gesprokkeld heeft en vervolgens naar mijn huis gesleept, waar het nu ligt te vergaan tot de inspiratie toeslaat. Daar moet ik eerlijkheidshalve aan toevoegen dat ik in mijn tijd eveneens een zeer ijverige strandjutter was; ook wat dat betreft is ze een aardje naar haar vaartje.

Het einde van Benny Blasé is bijlange niet in zicht, integendeel, het begint nog maar: ‘Nu gaan we nog een stukje verder’, zegt mijn dochter, ‘we gaan op zoek naar verschillende uitwerkingen.’ En vervolgens licht ze een tip van het hemd op: ‘mode als beeldende kunst en beeldende kunst als mode. We gaan tot waar deze grens bepaald wordt of waar ze juist verdwijnt.’ 
Wat ze bedoelt met ‘een nieuw niveau van uniciteit’ weet ik niet goed, maar de herhaling van dat ni in nieuw, niveau en uniciteit vind ik wel mooi. Wat ik wel weet is waar het met die woordenstroom naartoe gaat, ook omdat ze aldus afsluit: ‘met als eindfase een totaalspektakel.’  Ha! Een feestje natuurlijk. En het dient gezegd: de feestjes van mijn dochter zijn legendarisch. Enfin, bekijk het hier zelf eens, op de fair fashion rock & roll website van Benny Blasé. Voor pittige mannen! Ik kan het niet genoeg benadrukken.

Flor Vandekerckhove