— Opvoering van een toneelstuk in schoolverband. Met zekerheid weten we alleen dat het personage links vertolkt wordt door Rob Tas. (Iemand oppert dat de andere jongen 'Cassier' (Casier?) zou kunnen zijn. —
NAAR AANLEIDING VAN een toneelstuk waarin een
oud-schoolmakker de hoofdrol speelde, publiceerde ik hier⇲ enige vage herinneringen. Tegelijk ontspon zich enig over
en weer geschrijf betreffende stukken die wij in onze prille jeugd ten tonele
brachten. Zelf herinnerde ik me er weinig van, maar oud-Bredenaars met een beter geheugen lieten de namen vallen van Stadhuistribulaties,
Hoogheid uw kameel staat voor en Hotel
Prison. Ik googelde die titels en vond wel een en ander, maar wat ik nergens vond was enig tastbaar bewijs dat wij er ooit de hand in hadden.
Tot gisteren!
Van Ivan Schamp⇲ kreeg ik een brief te zien, brief die ik hem ooit, tijdens zijn legerdienst, geschreven had: 10 december 1968. Dit is wat ik
hem toen meldde: ‘De toneelclub gaat
rustig door met repeteren.' Het gaat om Hoogheid uw kameel staat voor, waarvan Erik Poppe⇲
zich herinnert dat de repetities roemloos eindigen. Ook herinneren we ons dat die roemloze repetities in de danszaal Tijl doorgingen, dat Daniël Crabeels⇲ de regie op zich nam, maar al gauw afhaakte omdat geen der acteurs naar hem wilde luisteren. Erik en ik herinneren ons met genoegen de
mooie Christine Savels, die er een rol in had. Samengevat: er zijn maar weinig
nooit opgevoerde stukken waar zoveel van geweten is.
En nu gebeurt ook dit. Onverwachts
krijg ik van Rob Tas⇲ een foto toegestuurd, waarvan hij denkt dat het een beeld uit de opvoering van Hotel Prison is.
Na een rondje check & dubbelcheck blijkt dat Rob zich vergist. Het is het olifantengeheugen van Poppe dat de zaken rechtzet. Over Hotel Prison zegt Erik: ‘Sommige repetities gingen door in een zaal van het Klein College te Oostende. (…) Ik herinner me nog de cast (of toch een groot deel ervan): Johan Brouwers was de gevangene, Robert Tas (of Ivan Schamp) directeur van de gevangenis, ikzelf cipier, Hugo Pauwels⇲ hoteleigenaar, Willy inspecteur van het ministerie. Marcel Tas was souffleur en ik weet nog dat hij het in het derde bedrijf aftrapte omdat niemand zich aan z'n tekst hield.’ Verslagen door dit indrukwekkende geheugen geeft Rob ootmoedig toe: 'Erik heeft gelijk!'
De foto in hoofding toont ons een ander toneelspel. Het dateert van vóór Hotel Prison. Het was iets van de lagere school in Bredene Duinen en het werd opgevoerd in de parochiezaal van die wijk. Rob dateert de foto: 7 mei 1959, hij was twaalf. De foto werpt ons zover in de tijd terug dat we alleen maar weten dat het linkse personage de man is die me de foto toestuurt: Rob Tas. Maar wie is die andere jongen? Ja, wie is dat eigenlijk? Weet gij het?
Na een rondje check & dubbelcheck blijkt dat Rob zich vergist. Het is het olifantengeheugen van Poppe dat de zaken rechtzet. Over Hotel Prison zegt Erik: ‘Sommige repetities gingen door in een zaal van het Klein College te Oostende. (…) Ik herinner me nog de cast (of toch een groot deel ervan): Johan Brouwers was de gevangene, Robert Tas (of Ivan Schamp) directeur van de gevangenis, ikzelf cipier, Hugo Pauwels⇲ hoteleigenaar, Willy inspecteur van het ministerie. Marcel Tas was souffleur en ik weet nog dat hij het in het derde bedrijf aftrapte omdat niemand zich aan z'n tekst hield.’ Verslagen door dit indrukwekkende geheugen geeft Rob ootmoedig toe: 'Erik heeft gelijk!'
De foto in hoofding toont ons een ander toneelspel. Het dateert van vóór Hotel Prison. Het was iets van de lagere school in Bredene Duinen en het werd opgevoerd in de parochiezaal van die wijk. Rob dateert de foto: 7 mei 1959, hij was twaalf. De foto werpt ons zover in de tijd terug dat we alleen maar weten dat het linkse personage de man is die me de foto toestuurt: Rob Tas. Maar wie is die andere jongen? Ja, wie is dat eigenlijk? Weet gij het?
[Deze post dateert oorspronkelijk van 2018. In 2024 redigeer ik het stukje opnieuw, ten behoeve van de FB-groep Bredene RETRO.]
1 opmerking:
Was de persoon rechts niet Cassier?
Een reactie posten