Mistinguett en de reuzin

De Marc Samdamlaan (Prinses Marie-Josélaan) in Bredene.
De rode pijl toont waar 'de reuzin' woonde, de groene pijl toont 't huis van 'Mistinguett'.

ZE WAS oud & krom en huisde in een uitgeleefde villa, waar ook tien katten woonden, naar verluidt rook het daarbinnen ook zo. Zodra we haar ontwaarden, riepen we haar smalend na: de reuzin! de reuzin! de reuzin!… We deden dat tot het vrouwtje haar stok omhoog stak en wij er razendsnel vandoor gingen. Mijn nicht Nadine⇲ was zeven, ik acht, en we waren 'n bijzonder wreedaardig stel; zij nog meer dan ik. Zo’n oud vrouwtje konden we gemakkelijk de baas, zeker als we voldoende afstand hielden: de reuzin! de reuzin! de reuzin!… De reuzin was onderwerp van spot, net zoals die andere oude vrouw die enkele huizen verder woonde, aan de overkant van dezelfde laan. Ook zij werd door ons nageroepen, maar dan: Mistinguett! Mistinguett!… We wisten niet waarom, het was een bijnaam die we thuis hadden opgevangen. De Franse actrice Mistinguett⇲ had haar successen in de eerste helft van de eeuw gevierd en wij waren van de tweede helft, het waren onze ouders die een verband legden tussen de extravagante filmster en de vrouw die in Bredene woonde. Misschien vereenzelvigde die vrouw zich met die actrice, misschien deed ze zich beter voor dan ze was, misschien weigerde ze om oud te worden, misschien kleedde ze zich opzichtig, schminkte ze zich… In Bredene kon je in die tijd maar beter gewoon doen. Het huis waar Mistinguett woonde, bestaat nog steeds. Ook de villa van de reuzin staat er nog. Telkens ik door de Prinses Marie-Josélaan rij en het huis, recht tegenover het park, passeer, denk ik weer aan de reuzin, waarvan ik inmiddels weet dat we haar bijnaam verkeerd interpreteerden. Zij werd door onze ouders niet 'reuzin' genoemd, maar 'Russin'. Gevlucht voor de bolsjewieken? Een relict uit de tijd waarin die laan Avenue Marc Samdam heette en Bredene de jet set aantrok? Russische adel? 

Zelf dacht ik er verder niets meer over zou vernemen, maar er zijn zo te zien wel meer wijkbewoners die zich ‘de Russin’ herinneren, veelal inderdaad als pittoreske, schrikaanjagende figuur. De reactie van Bart Bonne⇲ is verhelderend: ‘Ze was een eminente vrouw, een arts, gevlucht uit Rusland. Tijdens haar laatste jaren ging ik eten dragen dat mijn moeder voor haar kookte.’ en Luc Blomme⇲ herinnert zich zelfs haar naam: Zinoida Zakabloekawa.]

Flor Vandekerckhove⇲

[Dit stukje werd in 2014 voor 't eerst in De Laatste Vuurtorenwachter gepost. In 2024 redigeer ik het opnieuw, ten behoeve van de FB-groep Bredene Retro.]