Flessenpost

Zelden hou je er blijvende gevolgen aan over, maar soms gebeurt het toch. Dat laatste overkomt de familie Morel.

In 1983 zijn de Morels met vakantie aan zee. Na een storm vindt dochter An op het strand een fles met daarin, jawel, een handgeschreven boodschap: ‘We are the Caruana family and we are travelling from Dover to Ostend.’ Het briefje vermeldt een adres in het Verenigd Koninkrijk. De Belgen sturen de Caruana’s een postkaart: ‘We hebben jullie boodschap gevonden.’ Wanneer ze na de vakantie thuiskomen, is er al een antwoord. Van het een komt het ander en er ontstaat een vriendschap die inmiddels al 32 jaar standhoudt.

Is dat geen mooi verhaal? Zo zijn er nog. Verleden zomer vindt Marianne Winkler aan de Duitse kust ook zo’n fles. Ze haalt er een postkaart uit die daar al 108 jaar lang in zit. Daarmee wordt een record verpulverd dat lange tijd op 99 jaar is blijven staan en in 2014 voor ’t eerst over de 100 gaat, want in dat jaar vindt een Duitse visser een Deense flessenpost die 101 jaar eerder in ’t water terechtkomt. (Daar zaten postzegels bij om te antwoorden!)

De meest merkwaardige boodschap is wellicht deze. In een fles zit een kaartje. Daarop meldt iemand dat die fles gelijktijdig met zijn stoffelijke resten aan het water toevertrouwd werd. Wie de boodschap vindt wordt verzocht een foto op de daartoe gemaakte facebookpagina te plaatsen en de fles weer in zee te werpen.

Er leeft een hele cultuur rond het fenomeen. Er bestaat een geschiedenis van de flessenpost. Er is een fictieboek over zo'n flessen en daarvan is een film gemaakt. In Duitsland beheert iemand een Flaschenpostmuseum. Ook in Duitsland is er iemand die zich Flaschenpostredakteur noemt. Mensen die ver van zee wonen kunnen hun fles versturen via een flessenpostkantoor, jawel, want in Mainz bestaat inderdaad een Flaschenpostamt! 
Rare jongens die Duitsers. Maar de Vlamingen moeten er niet voor onderdoen. Ik ken een visser die massaal veel flessenpost in zee gegooid heeft. Met die hobby heeft hij zelfs de tv gehaald. Op ’t scherm zie je hem wel honderd plastic (!) flessen overboord keilen.

En dan is er ook nog het verhaal dat op 15 januari 1915 in het Britse blad The Shipping Gazette te lezen is: : ‘The Margate police forwarded to us a message in Flemish, taken out of a bottle picked up yesterday morning.’ De krant had het briefje vertaald en zo vernemen de lezers dat de Oostendse stoomtrawler O.38 Princesse Marie José aangevaren is en gezonken. Het bericht, ondertekend door de schipper, vermeldt ook de menselijke tol: ‘All gone forever’. De Oostendse reder Golder kon er niet om lachen, want zijn schip werd helemaal niet vermist. De zeevaartpolitie viste uit dat de fles in zee geworpen werd door de negentienjarige matroos Louis Lefevre. Louis had dat het een goeie grap gevonden. De zeevaartpolitie dacht daar anders over, want de snoodaard had een artikel van het strafwetboek overschreden. Hij werd ter beschikking van het gerecht gesteld, maar niet overboord gegooid.

Flor Vandekerckhove

‪The Police - Message In A Bottle