Hendrik Conscience en ik (3)

— De Oostendse Oosteroever gezien vanuit de vuurtoren. In onze toe-eigening van Consciences Leeuw
wordt dit het gebied waar de strijd zich afspeelt. (Foto Jo Clauwaert)

Wie zich vandaag Consciences Leeuw van Vlaanderen toe-eigent heeft tal van problemen op te lossen, zoveel zelfs dat ik vermoed dat ik tegen die taak niet opgewassen ben. Over mijn falen heb ik hier al een stukje geschreven.

De personages moeten een andere invulling krijgen, da’s al een van de problemen. Waarom zou Machteld vandaag nog maagd zijn? Deze XXIste eeuw heeft geen maagd nodig, maar een krachtdadige, vrijgevochten vrouw die van alle markten thuis is. Dat personage heb ik al geschetst in een stukje dat je hier vindt. Ook Jan Breydel, Pieter De Coninck en de andere heren uit Consciences boek moeten zo’n nieuwe invulling krijgen.

Wie denkt dat we hiermee de geest van Consciences werk verraden, vergist zich. Net zoals zijn Leeuw wordt onze toe-eigening een verhaal over uitbuiting en het verzet daartegen, vandaar de titel: Rooie Machteld en de uitgezogenen.

— Robrecht was de graaf van Vlaanderen en woonde in het slot van Wijnendaele. In onze toe-eigening
is Robbe een schipper, hij voelt zich thuis in de bar die Het Slot heet. (© Jo Clauwaert) —

Nog een probleem. Waar speelt de strijd zich af? Waar laat Conscience het gevecht plaatsgrijpen? ‘Gwyde koos de Groeningekouter in Kortrijk uit als slagveld’. 
De akkers van weleer zijn inmiddels verkavelingen geworden, ons strijdtoneel kan daardoor niet langer een kouter zijn. Maar kijk, dit is wat Conscience in eerste instantie op zijn Groeningekouter laat gebeuren: ‘Reeds des anderdaegs, terwyl het ambacht der timmerlieden aen de stormtuigen werkte, werden de andere Vlamingen buiten de stad geleid om de begrachting (…) te graven. (…)’ Een begrachting buiten de stad! Wel wel.

Bovenaan dit stuk staat een foto van de Oostendse Oosteroever. Als begrachting kan dat tellen, vind ik. Het dok kan de functie van Consciences Groeningekouter gemakkelijk overnemen. Zompiger kun je het niet bedenken. De ons toegeëigende Leeuw situeren wij bijgevolg niet in de beemden, maar aan de Oostendse Oosteroever.

Robrecht kan vandaag geen graaf van Vlaanderen meer zijn, in het slot Wijnendael kan hij niet meer wonen. Nochtans, zo werpt u tegen, ligt het in onze bedoeling een gothic novel te produceren. In dat genre is een oude vervallen burcht wel op zijn plaats. Maar… Hoe zal de Oostendse Oosteroever er in de toekomst uitzien? Er is geen mens die ’t weet. De mooie luchtfoto die boven dit stukje staat is recent, maar veel bouwwerken die daarop links en rechts van het dok te zien zijn tref je daar nu al niet meer aan.

Alleen het verste stuk aan de linkerkant blijft behouden. Daar verplaatsten we dan ook de stek van Robrecht naartoe, het slot Wijnendael. Ons hotel heet Het Slot en in de bar op de benedenverdieping voelt schipper Robbe zich goed thuis.

Flor Vandekerckhove

(Vervolgt)